Τρίτη 29 Απριλίου 2008

Τα φετίχ του Πάσχα

Δεν αισθάνομαι ότι έφτασε το Πάσχα αν δεν ακούσω τον «αρμόδιο υπουργό» να δηλώνει καμαρωτός ότι… «υπάρχει υπερεπάρκεια αγαθών στην αγορά». Και είχα μια σκασίλα… Δεν μπορούσα να ηρεμήσω με το θέμα αυτό. Έλεγα… υπάρχει επάρκεια φέτος ή θα μείνω με το τραπέζι μου ανεπαρκές. Επάρκεια υπάρχει. Αυτό το ξέρω από τα παιδικά μου χρόνια. Από τα μεταπολεμικά χρόνια και μετά, πάντα υπάρχει επάρκεια αγαθών. Δε περιμένω τον κάθε υπουργό να μου το βεβαιώσει.
Επάρκεια χρημάτων υπάρχει; Επάρκεια διάθεσης υπάρχει; Τι να τη κάνω την επάρκεια στα αγαθά, όταν δεν υπάρχει επάρκεια καλής διάθεσης στη ψυχή; Όταν απουσιάζει το χαμόγελο; Όταν περισσεύει η μοναξιά;

Είδα στα δελτία και την Βαρβάκειο Αγορά. Πλούτος αγαθών! Εκεί τα κατσίκια τα πουλάνε 5,90 Εδώ 8,90 ! Μάλλον εκεί τα μεγαλώνουν μέσα στη Βαρβάκειο, άρα τους κοστίζουν φθηνότερα. Ενώ τα δικά μας μεγαλώνουν στη Δράμα και τη Θάσο. Και έχουν και κόστος… μεταφοράς.

Πήγα στη πλατεία του Αγ. Νικολάου για την Ανάσταση. Πάντα εκεί πηγαίνω τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει μια μεγαλοπρέπεια της τελετής. Θέλω να βλέπω την εξουσία κορδωμένη να καμαρώνει. Αισθάνομαι κομμάτι της,, αφού εδώ κατοικώ και εγώ. Δίπλα της. Τιμητικά αγήματα να παιανίζουν καθώς έρχεται ο κάθε επίσημος. Χαμογελαστοί, καμαρωτοί σαν κούρκες το απολαμβάνουν το ταρατα - τζουμ. Το βλέπεις στα πρόσωπά τους. Και αφού είσαι δίπλα τους… καμαρώνεις και εσύ. Κλέβεις από την ευτυχία τους.
Καθώς το άγημα ξεκινάει από την εκκλησία για να πάει με τους επίσημους, στη πλατεία, βαδίζεις και εσύ στο ρυθμό της μπάντας. Χαρούμενος δίπλα στην εξουσία. Και μετά η εξουσία ανεβαίνει στο βάθρο της, για την ώρα της Ανάστασης. Στον μεγάλο κύκλο πάνω από το σιντριβάνι. Γυρίζω αδιάφορα να δω τον κόσμο. Βλέπω στα παγκάκια να κάθονται μοναχικοί άνθρωποι. Σκυθρωποί. Κάποιοι μελαψοί. Μάλλον Αιγύπτιοι θα είναι. Είναι αυτοί που δουλεύουν στα γρι-γρι και ήρθαν να δουν το «θέαμα». Να δουν μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, κόσμο στη πλατεία! Δεν είναι και λίγο, τέτοια ώρα, να βλέπεις καλοντυμένους κύριους και χαμογελαστές κυρίες στα ψηλοτάκουνά τους. Παιδάκια με τα καινούρια ρούχα τους και τα αφόρετα λουστρίνια να τους ενοχλούν στα δάκτυλα. Και όλους εμάς, να μας κοιτάζουν κάποια μελαγχολικά μάτια μοναχικών ανθρώπων που παραμένουν στα παγκάκια της πλατείας καθώς απομακρυνόμαστε στο τέλος της τελετής.

Ανήμερα το Πάσχα άνοιξα το ραδιόφωνο. Άκουσα άφθονα δημοτικά τραγούδια. «Τραγούδια του τόπου μας» τα λένε. Μόνο που ποτέ δε κατάλαβα γιατί τραγούδια του τόπου μας είναι μόνο τα κλαρίνα. Πού είναι τα τραγούδια της Θράκης; Τα ποντιακά, τα ηπειρώτικα, τα κρητικά. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τα δικά τους δημοτικά τραγούδια; Όλοι από τη Ρούμελη και το Μοριά καταγόμαστε; Γιατί πρέπει ο πόντιος να διασκεδάζει με τα τραγούδια της Ρούμελης; Και καλά στο Δεύτερο Πρόγραμμα μαζεύτηκαν οι Αθηναίοι να με πείσουν πως έτσι είναι το Πάσχα. Στα δικά μας τοπικά ραδιόφωνα; Και οι δικοί μας έτσι πιστεύουν; Πως αυτή είναι η μουσική του Πάσχα; Ανάμεσα στα κλαρίνα δε χωράνε και τα «άλλα» ;

Άνοιξα και τη τηλεόραση. Ενημερώθηκα για τις ατέλειωτες ουρές στο «Πέταλο». Για το μποτιλιάρισμα στην «Αθηνών – Κορίνθου». Δε ξέρω αν το ρεπορτάζ ήταν περσινό ή προπέρσινο. Εγώ το είδα πάντως και φέτος. Θέλω να αισθάνομαι ενημερωμένος πολίτης. Όχι κολλημένος στα δικά μου. Να ακούω δημοτικά της Ρούμελης αφού και εδώ Ρούμελη είναι. Να απολαμβάνω την εξουσία των άλλων, ίσως την αποκτήσω και εγώ κάποτε. Να βλέπω τη δυστυχία των διπλανών. Άρα δεν είμαι ένας από αυτούς. Να ξέρω πως υπάρχει «επάρκεια αγαθών» για τις γιορτές. Να πληρώνω καπέλο 51% στο κατσίκι αλλά να μη διαμαρτύρομαι.
Έχω Πασχαλινά φετίχ. Πειράζει;

Ευπειθώς
Γιάννης Τζανίδης

Τρίτη 22 Απριλίου 2008

Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια



Σκέφτομαι… Πόση βαρύτητα μπορεί να έχει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια για όσους μας διοικούν… Για όσους νομοθετούν ή αποφασίζουν για τον πολίτη…

Είναι 30 χρονών και θέλει να τελειώσει το λύκειο. Πρέπει να πάει στο νυκτερινό αφού τα πρωινά εργάζεται. Όμως δε μπορεί… Έχει την ατυχία να κατοικεί στη Θάσο. Σε ένα νησί με 15 000 κατοίκους δεν υπάρχει νυκτερινό γυμνάσιο και λύκειο!
Πρέπει να έρχεται στη Καβάλα. Να φεύγει το μεσημέρι από εκεί. Να πηγαίνει στο λύκειο, να διανυκτερεύει στη Καβάλα και το πρωί να πηγαίνει στην εργασία του.
Αν είναι δυνατόν… Να που είναι !

Ο φίλος μου δούλευε αρκετά χρόνια και κάποια στιγμή έμεινε άεργος. Πήγε στον ΟΑΕΔ. Πήγε να εισπράξει το επίδομα ανεργίας. Μαζί με το πρώτο μηνιάτικο του έδωσαν και κάποιες επιταγές. Με αυτές θα πηγαίνει κάθε μήνα στον ΟΑΕΔ. Θα του σφραγίζουν την επιταγή του μηνός. Στη συνέχεια πηγαίνει στην ουρά της τράπεζας. Μια μεγάλη ουρά 50-60 ανθρώπων που περιμένουν καρτερικά τη σειρά τους. Να εισπράξουν το επίδομα ανεργίας !

Θέλω να στείλω δυο γράμματα με τον ΕΛΤΑ. Πήγα στις 10 το πρωί. Πήρα το «χαρτί» με τη σειρά προτεραιότητας. (Καθωσπρεπισμός. Όχι να σπρωχνόμαστε στους γκισέδες του ΕΛΤΑ). Κοιτάζω το «χαρτάκι μου». Ευγενικά μου λέει στο κάτω μέρος πως θα πρέπει να περιμένω «περισσότερα από 45 λεπτά»… Δηλαδή κάπου μια ώρα ! Για να ταχυδρομήσω δύο φακέλους ! Που η αξία των ταχυδρομικών δεν ξεπερνά το 1 ευρώ. Θα πρέπει να περιμένω μια ώρα !

Σκέφτομαι… Πόσο αξίζει ο χρόνος μου. Ο χρόνος του διπλανού μου. Του φίλου μου.
Είναι τόσο δύσκολο να δημιουργηθεί ένα νυχτερινό γυμνάσιο στη Θάσο; Να εξυπηρετηθούν όσοι θέλουν να τελειώσουν της γραμματικές τους γνώσεις. Να αναβαθμίσουν τη κοινωνική ή την επαγγελματική τους θέση. Είναι τόσο πολύπλοκο αυτό το πρόβλημα; Τόσο τεράστιο; Τι δεν υπάρχει στη Θάσο; Κτίρια; Καθηγητές; Τι;

Σκέφτομαι… Δε θα μπορούσε ο ΟΑΕΔ να βάζει αυτά τα 400 ευρώ, που δίνει σε κάθε άνεργο μηνιαίως, σε ένα τραπεζικό του λογαριασμό; Ώστε να μη περιμένει στην ουρά να εισπράξει αυτό το «βοήθημα», αυτά τα ψίχουλα της ανεργίας του. Όλοι έχουμε κάποιο τραπεζικό λογ/σμο. Και ο ΟΑΕΔ έχει. Είναι τόσο δύσκολο να μεταφέρονται τα χρήματα από τον ένα λογαριασμό στον άλλο; Υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος που πρέπει ο άνεργος, κάθε μήνα να τρέχει στα γραφεία του και μετά στην ουρά της τράπεζας; Να απασχολεί τον υπάλληλο του ΟΑΕΔ και μετά τη τράπεζα;

Σκέφτομαι… Γιατί πρέπει να περιμένει μια ώρα ένας άνθρωπος στον ΕΛΤΑ για να στείλει την αλληλογραφία του ή κάποιο δέμα; Συνταξιοδότησε από τα 50 και τα 55 τους υπαλλήλους του, ο ΕΛΤΑ. Ας προσλάβει καινούριους. Καινούριους που θα εργάζονται στα ταμεία του. Όχι «καινούριους» που μετά από 5-6 χρόνια θα γίνουν προϊστάμενοι και θα εξαφανιστούν, για να πιάσουν μια καρέκλα στα «πάνω» πατώματα. Ο συναλλασσόμενος με τον ΕΛΤΑ, θέλει υπαλλήλους που θα τον εξυπηρετήσουν. Όχι σωρεία προϊσταμένων και Διευθυντών. Και επιτέλους ας κατέβουν και αυτοί να πουλήσουν γραμματόσημα και να εξυπηρετήσουν το κοινό. Ή μήπως το θεωρούν μειονεκτικό για το «κύρος» τους; Ή μήπως βλέποντας τον κόσμο να περιμένει βαριεστημένα τη σειρά του, αισθάνονται πως δεν τους αφορά το θέμα;

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι σχέση και όχι ιδιότητα, που αποδίδεται σε κάποιον. Είναι καταρχήν σχέση μεταξύ ανθρώπων. Μεταξύ διοικούντων και πολιτών. Και λύσεις για να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση υπάρχουν. Χρειάζεται λίγη, ελάχιστη, κοινή λογική. Υπάρχει;

Καλημέρα σας

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Σιδηροδρομική Εγνατία

Όταν ξεκίνησε στο σχεδιασμό, ο δρόμος της Εγνατίας Οδού, εξετάσθηκε και η ανάγκη δημιουργίας ενός παράλληλου σιδηροδρομικού δικτύου με την ονομασία «Σιδηροδρομική Εγνατία», που θα ενώνει (όπως ο αυτοκινητόδρομος) το Πύθιο του Έβρου με την Ηγουμενίτσα.
Ενός παράλληλου σιδηροδρομικού άξονα δηλαδή.
Το έργο δεν μπήκε ποτέ στα προγράμματα των υπουργείων.

Ήδη ξεκίνησαν οι μελέτες για την σύνδεση της Ηγουμενίτσας με τη Καλαμπάκα.
Αυτό το διάστημα εκπονείται μία σειρά μελετών, που έχουν ανατεθεί από τον ΟΣΕ για την υλοποίηση του λεγόμενου Δυτικού Σιδηροδρομικού Άξονα. Ο άξονας αυτός έχει ενταχθεί στα διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών και θα ενώνει, όταν κατασκευαστεί, τα δυτικά λιμάνια της χώρας με τον κορμό της σιδηροδρομικής υποδομής της χώρας. Το σιδηροδρομικό δίκτυο θα γίνει έτσι πραγματικό δίκτυο και θα αποκτήσει σύνδεση μέσω των λιμανιών Ηγουμενίτσας και Πάτρας και των διαδρόμων με τα λιμάνια της Ιταλία.
Σε όλη τη σύγχρονη Ευρώπη ο σιδηρόδρομος παίζει κυρίαρχο ρόλο στις μεταφορές. Ανθρώπων και εμπορευμάτων.
10 πανευρωπαϊκοί διάδρομοι από το Ελσίνκι και τη Μόσχα έως τα Δυτικά της Ευρώπης ενώνουν τον κόσμο και τον πολιτισμό τους.
Ο 11ος διάδρομος που θα ενώσει την Ανατολή με τη Δύση, στη Νότια Ευρώπη περιμένει αυτούς που θα τον σχεδιάσουν.
Που θα σχεδιάσουν ένα σιδηροδρομικό κόμβο που δε θα ενώνει απλά της παράλιες πόλεις της Β. Ελλάδας, αλλά με τους κάθετους άξονές της, θα υπάρχει πρόσβαση στο Πόγραδετς, τα Σκόπια και την περιοχή της Νότιας Βουλγαρίας.
Περιμένει αυτούς που θα τολμήσουν.
Ήδη το ΤΕΕ Β. Ελλάδος ξεκίνησε εδώ και χρόνια τις συζητήσεις για το θέμα.

Θα αναρωτηθείτε τι κάνουμε εμείς εδώ;
Ίσως θελήσετε να μάθετε, ποιες είναι οι σκέψεις της Περιφέρειας ΑΜΘ.
Ποιες είναι οι ενέργειες της Υπερνομαρχίας…. Της Νομαρχίας….

Εμείς είμαστε (προς το παρόν) θεατές στον καυγά, για το αν είναι καλύτερος ο νομάρχης από το δήμαρχο !

Καλημέρα σας.

Σημ. Το κείμενο αυτό, υπάρχει και στην ιστοσελίδα http://tzanidisjohn.blogspot.com/
Εκεί μπορείτε να γράψετε και τη γνώμη σας. Ελεύθερα.
Δημοσιεύθηκε στο "Χρήμα" 17 Απριλίου 2008

Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Κάθετα όνειρα

Πριν από ένα χρόνο, ο νομάρχης Ξάνθης είχε μια συνάντηση με τον πρόεδρο της «Εγνατία Οδός».
Έβαλαν ένα χρονοδιάγραμμα, για τη κατασκευή του κάθετου άξονα που θα ενώνει την Νότια Βουλγαρία με την Ελλάδα.
Από τον Εχίνο μέχρι τον άξονα της Εγνατίας οδού.
Και το έργο ξεκίνησε να σχεδιάζεται.
Ο κάθετος άξονας θα φέρνει τους κατοίκους από το βορρά κατευθείαν μέσα στη Ξάνθη. Μέσα στην αγορά της.

Ο κάθετος άξονας από την Εξοχή της Δράμας που θα φέρει τους γειτόνους μας στην αγορά της Καβάλας και της ευρύτερης περιοχής (Παράλια Καβάλας, Θάσου κλπ) ακόμη είναι στις σκέψεις μας και στην περίοδο του «θα».

Ένας κάθετος άξονας που θα φέρει πιο κοντά, με ασφάλεια και ταχύτητα, τους βόρειους επισκέπτες μας, είναι ακόμη στη σφαίρα των ονείρων.

Και όμως. Δεν υπάρχει σύγχρονος αυτοκινητόδρομος σε όλη την Ευρώπη, που να μην ενώνει τις περιοχές μεταξύ τους με κάθετους δρόμους. Και όταν περνάει κοντά από συνοριακά σημεία, να ενώνει τα κράτη.
Αυτός είναι ο σκοπός του. Αυτή είναι η λειτουργικότητά του.

Περιμένουμε τουρισμό. Τον όποιο τουρισμό περιμένουμε.
Μόνο που κρατάμε κλειστή τη πόρτα περιμένοντας τον επισκέπτη.
Και ο επισκέπτης δεν έχει λόγο να έρθει εδώ. Μπορεί να πάει και στη Θεσσαλονίκη. Άνετα, και γρήγορα. Kαι θα βρει και πιο μεγάλη αγορά.
Όμως εμείς ας μη παραπονιόμαστε μετά.
Αφού εμείς του κλείσαμε το δρόμο, τι περιμέναμε να κάνει;

Αυτοί είμαστε.

Καλημέρα σας.
ΥΓ. Για τον σύγχρονο κατσικόδρομο Καβάλας Δράμας θα επανέλθουμε. Δεν τελειώνει έτσι απλά το θέμα.

Κοινωνικά της στήλης.
Στην Άννα και τον Ηλία Παπαδόπουλο, πολλές ευχές για το εγγονάκι τους.
Να σας ζήσει. Καλοφωτισμένο.

Email: tzanidisjohn@gmail.com
Blog: www.tzanidisjohn.blogspot.com
Δημοσιεύθηκε στο "Χρήμα" 10 Απριλίου 2008

Κυριακή 6 Απριλίου 2008

Τουριστική Προσβολή

Δεν είναι και λίγες οι «τουριστικές αποστολές» που στέλνουν η Νομαρχία, ο Δήμος, και το Επιμελητήριο.
Τουριστικές αποστολές που στόχο έχουν την προώθηση της πόλης και του Νομού μας στα κράτη όπου δημιουργούνται τα τουριστικά περίπτερα.
Και τα αποτελέσματα όλων αυτών των πολυδάπανων αποστολών ποτέ δεν αναλύθηκαν. Να ξέρουμε και εμείς, πόσοι ήρθαν από το Κίεβο ή το Λονδίνο όπου πήραμε μέρος και προβάλαμε τη πόλη μας.
Σε κάθε τέτοια «αποστολή» δεν πηγαίνουν (με όλα τα έξοδα πληρωμένα) μόνο όσοι πρέπει πραγματικά να πάνε. Υπήρχαν «αποστολές» όπου βρέθηκαν Νομαρχιακοί Σύμβουλοι με τις συζύγους τους και άλλοι με τα παιδιά τους.
Ντύθηκαν τον μανδύα του «αποστόλου» και πήραν μέρος στην… «αποστολή»
Άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ούτε μια ξένη γλώσσα, τρέχουν να… προωθήσουν τον τουρισμό μας.
Άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο συνωστίζονται στις λίστες «αποστολής». Μη χάσουν τα αξιοθέατα.

Και όταν φτάνουν οι τουρίστες εδώ, τότε δεν υπάρχει έστω και ένας να τους υποδεχθεί στο λιμάνι, στο αεροδρόμιο ή στον αρχαιολογικό χώρο.

«Δεν έχουμε την ανάλογη υποδομή». «Δεν το γνωρίζαμε». «Δεν έχουμε» … «Δεν μπορούμε» και ότι άλλο ακούμε αυτές τις μέρες.
Φτηνές δικαιολογίες.
Στείλτε όλους αυτούς που παίρνουν μέρος στις τουριστικές εκδρομές εκεί, να υποδεχθούν και τους τουρίστες που καταφθάνουν εδώ.
Απλά πράγματα.
Στη Βουδαπέστη μπόρεσαν να πάνε.
Μέχρι το λιμάνι μας, δε μπορούν να βρεθούν για μισή ώρα;
Ο τουρίστας περιμένει ένα χαμόγελο όταν θα φθάσει εδώ.
Όχι κλειστά γραφεία υποδοχής στο αεροδρόμιο, με το ινφοκιόσκ παρατημένο και άχρηστο χρόνια τώρα.
Είπα ινφοκιόσκ και το θυμήθηκα…
Ξέρετε που βρίσκεται ο πιο ακριβοπληρωμένος πίνακας αφισοκολλήσεων σε όλη την Ευρώπη;
Στη Καβάλα !!! Στην κεντρική πλατεία μας !!!
Εκεί μπήκε ένα ινφοκιόσκ πριν πολλά χρόνια, λειτούργησε λίγες μέρες και αυτό ήταν! Τέλος! Πληρώσαμε 6 εκατομμύρια δρχ τότε, για λίγες μέρες ενημέρωσης. Τώρα χρησιμεύει ως βαρέλι αφισοκόλλησης !!!
Τουλάχιστον ξηλώστε το να μη το βλέπουμε.
Ας μη πάμε στους φωτιζόμενους χάρτες της πόλης.
Ξέβαψαν προ πενταετίας και μένουν εκεί, απομεινάρια θλιβερής δόξας.
Θα μου πεις… Εδώ δεν υπάρχουν πινακίδες που να καθοδηγούν ένα ξένο οδηγό, για το που βρίσκονται τα πάρκινγκ…
Ο λαός το λέει απλά: «Ρωτώντας πας στη Πόλη»

Καλημέρα σας

Αλληλογραφία:
κ. Χλώρο Ιωάννη. Ενταύθα.
Καλή η πρωτοβουλία της βράβευσης των επιχειρηματιών.
Όμως ξεχάσατε να καλέσετε τον Πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου.
Δεν θά’πρεπε;

Email: tzanidisjohn@gmail.com

Δημοσιεύθηκε Σάββατο 5 Απριλίου 2008 "Το χρήμα" Καβάλα.-

Ποιό είναι το πιο όμορφο σημείο στη πόλη μας;

Ποιό είναι το πιο όμορφο σημείο στη πόλη μας;
Σίγουρα το λιμάνι.
Με όλη τη γραφικότητα και την αμφιθεατρικότητα που προσφέρει.
Αυτό το σημείο «βιτρίνα» της πόλης μας, αν το περπατήσουμε στην Ανατολική του πλευρά (Τελωνείο), θα δούμε όλη την εγκατάλειψη που έχει υποστεί, μετά τη μεταφορά του εμπορικού τμήματος στο νέο λιμάνι.
Εκτός από κάποιες απαραίτητες επεμβάσεις καθαρισμού που έγιναν πριν λίγα χρόνια, όλο το άλλο τμήμα του παραμένει ως έχει.
Με τις κτιριακές σαβούρες να επιβεβαιώνουν την αδιαφορία των υπεύθυνων.
Κτίρια ετοιμόρροπα, με πεσμένες σκεπές, σκουριασμένες λαμαρίνες για στέγες τους, εκατοντάδες μέτρα καγκελόφραχτες εκτάσεις, σαν να μάντρωσαν του παππού τους τα περιβόλια….
Μια έκταση 60 στρεμμάτων στο ωραιότερο σημείο της πόλης.
Περιμένουμε τα κρουαζιερόπλοια. Για να κατεβάσουν τουρίστες-επισκέπτες. Πήγε κάποιος να δει το δάπεδο του λιμανιού;
Να δει που θέλουμε να περπατήσουν οι τουρίστες;
Σπασμένα τσιμέντα. Τρύπες. Χώμα και σκόνη στο παραμικρό αεράκι.
Και θέλουμε εκεί να ξεφορτώσουμε τους τουρίστες!!!

Με εξαίρεση το κτιριακό συγκρότημα του Τελωνείου όπου ξεκίνησε μια μελέτη αναβάθμισης σε αίθουσα επιβατών, όλος ο υπόλοιπος χώρος πρέπει να ισοπεδωθεί. Ας μείνει τουλάχιστον καθαρός και απαλλαγμένος από τα σαράβαλα και τα ερείπια που τον κάνουν αντιαισθητικό.

Όλη αυτή η έκταση πρέπει να ξεκινήσει να αξιοποιείται. Μπορεί να δημιουργηθεί εκεί, ένα σύγχρονο εμπορικό κέντρο που θα φέρει κόσμο στη πόλη. Ένα «The Mall» Αμαρουσίου. Με παράπλευρα πάρκινγκ, εστιατόριο και καφέ με θέα την πόλη, κυλιόμενες σκάλες που θα οδηγούν στο κόσμημα της πόλης μας, το «Ιμαρέτ» και την Παναγία.

Όταν θέλεις, η ομάδα σου να πάρει το πρωτάθλημα, ψάχνεις παίκτες με διεθνή ακτινοβολία. Δε ψάχνεις στα τσικό των διπλανών χωριών.

Θα μπορούσε να γίνει ένας διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός αρχικά. Για να ξεκινήσει η χωροτάκτιση των 60 στρεμμάτων.
Περιμένουμε τα κρουαζιερόπλοια. Για να κατεβάσουν τουρίστες-επισκέπτες.
Πήγε κάποιος να δει τα τσιμέντα του λιμανιού;
Να δει που θέλουμε να περπατήσουν οι τουρίστες;
Σπασμένα τσιμέντα. Τρύπες. Χώμα και σκόνη στο παραμικρό αεράκι.
Και θέλουμε εκεί να πάμε τους τουρίστες!!!
Μάλλον κάποιοι μπέρδεψαν τις στάνες και τα αχούρια με την βιτρίνα της πόλης μας.
Το λιμάνι μας.

Καλημέρα σας.

Υ.Γ. Έτσι απλά ξεκινάει αυτή η στήλη και θα είναι μπροστά σας κάθε εβδομάδα. Από εδώ θα τα λέμε λοιπόν.

Αφιέρωση:
Άρχοντα Νομαρχίας Καβάλας.
«Καλοχαιρέτα τους θνητούς τώρα που είσαι πάνω
Για να σε χαιρετούν κι’ αυτοί όταν θα είσαι κάτω.

Δημοσιεύθηκε Σάββατο 29 Μαρτίου 2008 Εφημερίδα "Το Χρήμα" Καβάλα

Στέλιος Καζαντζίδης και Βασίλης Τσιτσάνης

Ο Βασίλης Τσιτσάνης Ο  Βασίλης Τσιτσάνης  υπήρξε ένας σημαντικός λαϊκός δημιουργός. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου του 1915 και έφ...