Λαϊκή η ενοχλητική

Δεν υπάρχει περίοδος εκλογών, δημοτικών βουλευτικών κλπ που να μη θυμηθούν τη λαϊκή αγορά του Σαββάτου, λογής υποψήφιοι βουλευτές, νομάρχες, δήμαρχοι. Όλοι θα κάνουν τότε, την περατζάδα τους για να έρθουν κοντά στο «λαό» τους.
Να ανακατευθούν με τον απλό καταναλωτή και να φανερώσουν την λαϊκή τους καταγωγή.
Μάλιστα κατά καιρούς έχουν απλωθεί και σχέδια για την καλύτερη εικόνα της.
Μια κυρία κάποτε, κατέβηκε από τη μπολντόζα και μεταπήδησε στη λαϊκή. Ονειρεύτηκε να τοποθετηθούν ομοιόμορφες τέντες στους πάγκους. Οι τέντες θα ήταν γαλάζιες (ασορτί με τις πολιτικές της πεποιθήσεις) ώστε να υπάρχει μια ευπρεπής εικόνα.
Ο Στάθης είχε σχεδιάσει πάγκους ομοιόμορφους. Να φύγουμε από τα ντέξιον, τα χαρτόκουτα της μπανάνας και τα νοβοπάν.
Σχέδια και όνειρα που τά’καψε ο χρόνος. Και η λαϊκή παραμένει σταθερή και αλώβητη από το χρόνο. Εκεί. Στον ίδιο χώρο. Είκοσι χρόνια τώρα. Ένα χώρο που τον κατέλαβαν οι λιανοπωλητές, με το «έτσι θέλω», όταν προσπαθούσαν τότε οι άρχοντες να βρουν, αλλά δεν έβρισκαν χώρο. Τον βρήκαν εκείνοι.
Ένας χώρος ακατάλληλος για λαϊκή, χωρίς τουαλέτες, με κλείσιμο πρόσβασης, στο μουσείο και το κολυμβητήριο κάθε Σάββατο, με συνωστισμό ανθρώπων και πορτοφολάδων. Με κυκλοφοριακή συμφόρηση στον βασικότερο κυκλοφοριακό άξονα της πόλης. Με ατυχήματα σε αυτοκίνητα και ανθρώπους. Τι κι αν είχαμε μέχρι και θανατηφόρα ατυχήματα. Η λαϊκή μένει εκεί. Σταθερή αξία.
Μήπως ήρθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων; Να πάει σε κάποιο αξιόλογο χώρο όπου θα εξυπηρετούνται και οι καταναλωτές; Αφού γι’ αυτούς έγινε και αυτούς πρέπει να προσέξουμε. Σίγουρα όχι στη παραλία. Ίσως σε δυο σημεία (Βύρωνας, Στάδιο Ανθής Καραγιάννη) ώστε να εξυπηρετούνται οι καταναλωτές πιο εύκολα.
Ας μη μας ξεφεύγει και το γεγονός ότι, όλα αυτά τα χρόνια οι νέες άδειες σε λιανοπωλητές αυξήθηκαν και έφτασαν αισίως τις 450. Μια νέα άδεια είναι και νέοι ψήφοι. Μη ξεχνιόμαστε.
Χωρίς να υπολογίζεται πως ο χώρος δεν επαρκεί, οι άδειες δίδονται. Η περίφραξη της Νομαρχίας ήδη μίκραινε το χώρο.
Όσο για τις νέες άδειες, εκεί έχουμε μια πονεμένη ιστορία. Χωρίς να διατηρούνται οι αναλογίες για πώληση προϊόντων γης, ή προϊόντων τριτογενούς παραγωγής. Έφτασε να είναι λαϊκή κινέζικων προϊόντων. Μια λαϊκή που δεν έχει καμιά σχέση με τις λαϊκές αγορές των παραγωγών που θα κατέβουν στη πόλη να πουλήσουν τα προϊόντα που παρήγαγαν στο χωράφι τους. Είναι τόσο λίγοι αυτοί οι παραγωγοί, που χάνονται μέσα στα μουσικά CD, τα κατσαβίδια, τα γυαλιά ηλίου τα καλτσόν και τα κομπινεζόν. Έχουν θέση όλα αυτά σε μια λαϊκή αγορά;
Η λαϊκή πρέπει να ξαναβρεί το χαρακτήρα της. Και η ευκαιρία θα δοθεί όταν στο τέλος του χρόνου θα ξεκινήσει η ανανέωση των αδειών. Που πρέπει να μειωθούν τουλάχιστον στις μισές. Και να δοθούν μόνο σε παραγωγούς. Γι’ αυτούς έγινε η λαϊκή. Όσο για αυτούς που θέλουν να πουλάνε τα κινέζικα, ας τους δώσουν μια άλλη μέρα σε κάποιο άλλο χώρο. Γιατί δεν έχουν θέση σε μια λαϊκή αγορά.
Εκτός και αν μπερδέψαμε τη λαϊκή αγορά με το πανηγύρι. Οπότε μέσα στη κοσμοχαλασιά του Σάββατου κάνουν πανηγύρι και οι πορτοφολάδες.
Σε μια τριτοκοσμική εικόνα, όλοι έχουν θέση.

Καλημέρα σας.