Τα γεγονότα και η θεωρία

Όταν, αλλού βρίσκονται οι πολίτες και αλλού οι άρχοντες, είναι πολύ λογικό τα γεγονότα να ξεπερνούν τις υπάρχουσες καταστάσεις.
Τα γεγονότα να τρέχουν μπροστά και οι άρχοντες να ακολουθούν.
Υπάρχει στο Δήμο Καβάλας μια επιτροπή για το κυκλοφοριακό. Μια επιτροπή με ειδήμονες και μια συγκοινωνιολόγο, που επιβλέπουν το κυκλοφοριακό της πόλης. Που (υποτίθεται ότι) βρίσκονται μπροστά από τα κυκλοφοριακά προβλήματα. Και υπάρχουν εκεί για να δίνουν λύσεις σε κάθε πρόβλημα. Να βοηθούν το πολίτη.
Και από βοηθοί και αρωγοί, έγιναν θεατές. Θεατές προβλημάτων, χωρίς προτάσεις για λύσεις.
Ποιες είναι οι προτάσεις αυτής της επιτροπής στο θέμα του δρόμου καρμανιόλα, όπου από τη Ραψάνη μέχρι τον Μπάτη, συναντάς δεκάδες οδικά προβλήματα;
Από την αρχή ο δρόμος αυτός ξεκίνησε με αγκάθια. Όλες οι στάσεις λεωφορείων είναι μέσα στο δρόμο. Το λεωφορείο να κόβει τη κυκλοφορία για να πάρει τους επιβάτες κλείνοντας τη μια λωρίδα κυκλοφορίας και οι οδηγοί να κάνουν επιτόπου στροφή αλλάζοντας λωρίδα.
Ενώ υπάρχει χώρος να δημιουργηθούν εσοχές για τις στάσεις των λεωφορείων, αυτές δεν δημιουργήθηκαν εξ αρχής, όταν κατασκευάστηκε. Ούτε μέχρι σήμερα έγινε κάτι.
Και σε όλα αυτά τα χρόνια προστέθηκαν κτήρια, σπίτια, τροχαία ατυχήματα, και κάποια φέρετρα. Θα περίμενε κάποιος να γίνει μια μελέτη. Μια νέα μελέτη κυκλοφοριακής ρύθμισης που να βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
Ο Γιάννης Τσακίρης, χρόνια τώρα, πήγαινε στη Νομαρχία και ζητούσε να γίνει διαρρύθμιση του κόμβου μπροστά στην ιχθυόσκαλα. Να μπαινοβγαίνουν τα αυτοκίνητα εκεί με ασφάλεια... Σωθήκαμε από το ενδιαφέρον τους. Ο άνθρωπος έφυγε από την Ιχθυόσκαλα και το πρόβλημα είναι εκεί καρφωμένο.
Πριν δυο χρόνια στήθηκε εκεί ο Μαρινόπουλος. Νέο πρόβλημα! Εκεί βρέθηκε η λύση. Μπήκαν μπαριέρες και έκλεισε ο δρόμος. Πρωτοποριακή σκέψη !!!
Ευτυχώς που πριν λίγα χρόνια κατεδαφίστηκε το περίπτερο πληροφοριών και έτσι έφυγε ένα παλούκι από εκεί.
Η ίδια κατάσταση και στη Καλαμίτσα. Λουόμενοι να διασχίζουν κάθετα το δρόμο προς τα πάρκινγκ ενώ τις νυχτερινές ώρες όσοι προσπαθούν να περάσουν το δρόμο στο μπαρ «ΜΟ» (ακριβώς πάνω στη στροφή) είναι ό,τι χειρότερο για να γίνει ατύχημα. Μια κλειστή στροφή, για όσους εισέρχονται στη πόλη από το Παλιό. Χωρίς φωτισμό, στα 15-20 μ. συναντούν πεζούς να διασχίζουν το οδόστρωμα.
Και μέσα σ’αυτό το τουρλομπούκι του δρόμου…
Τώρα ετοιμάζεται το δικαστικό μέγαρο. Ετοιμάζονται να το εγκαινιάσουν. Μόνο που δε μας είπαν, που θα σταθμεύουν τα 200 έως 300 αυτοκίνητα κάθε μέρα, όσων εργάζονται εκεί και όσων εμπλέκονται με δικαστικές υποθέσεις που θα εκδικαστούν.
Πως θα διασχίζουν το οδόστρωμα όσοι θέλουν να περάσουν στο απέναντι, προς τη θάλασσα πεζοδρόμιο.
Α ναι. Μη το ξεχάσω. Έβαλαν και ένα μπαρ εκεί απέναντι στο παλιό μόλο. Για να δέσει το κερασάκι στη τούρτα.
Και περιμένει ο πολίτης να γίνει μια σοβαρή κυκλοφοριακή επέμβαση στο δρόμο αυτό. Από τη Νομαρχία; Από το Δήμο; Ειλικρινά δε με ενδιαφέρει από ποιόν.
Μια απορία μόνο έχω. Ο Νομάρχης δε περνάει από εκεί; Ο Δήμαρχος δε βλέπει;
Όμορφη είναι η θεωρία για την «εξουσία δίπλα στο πολίτη».
«Όταν όμως τα γεγονότα δε ταιριάζουν με τη θεωρία, τότε άλλαξε τα γεγονότα». Δε το λέω εγώ. Ο Αϊνστάιν το είπε. Πριν πολλά χρόνια…

Καλημέρα σας

Κοινωνικά της στήλης.
Στο φίλο Γ. Τζινόπουλο που είχε την χαρά να δει γαμπρό τον γιό του Βαγγέλη με την Πασχαλιά Τσακαλή, ευχές για χαρούμενες μέρες με απογόνους γεμάτους υγεία. Στερεωμένοι να είστε παιδιά.