Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Χαμόγελο ανθρωπιάς

Χαμόγελο ανθρωπιάς.

Μέσα από την οικονομική κρίση βγαίνουν οι παράπλευρες απώλειές της. Δεν είναι μόνο η οικονομική ένδεια που βλέπουμε μπροστά μας. Σπάει ο θεσμός της κοινωνικής αλληλεγγύης που διέπει μια οργανωμένη κοινωνία. Και από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε ο θεσμός της κοινωνικής αλληλεγγύης πρέπει να δυναμώσει. Να δείξουμε τη θετική πλευρά που όλοι διαθέτουμε απέναντι στο μοιρολατρικό ύφος που πήρε το πρόσωπό μας. Και ο αλτρουϊσμός είναι ένα Κοινωνικό Κεφάλαιο. Που βοηθάει να υπάρχει κοινωνική συνοχή. Απαραίτητη σε κοινωνικές δυσκολίες. Μας βγάζει από τη ξενοφοβία και τον ατομικισμό. Η κοινωνική αλληλεγγύη μας βοηθάει ψυχικά σε δύσκολες περιόδους, αφού αισθανόμαστε ότι μπορούμε να στηριχτούμε στον συγγενή, το φίλο, το γείτονα ή ακόμη και σε κάποιον ξένο. Η ανάπτυξή της βοηθάει να αισθανθούμε ευχάριστα μέσα στη κοινωνία ως μονάδες. Να αισθανθούμε ότι δεν είμαστε αποξενωμένοι.
Σαν χώρα το 2009 είχαμε την 51η θέση ανάμεσα σε 110 κράτη που αντιπροσωπεύουν το 90% του πλανήτη, στη μέτρηση «Κοινωνικό Κεφάλαιο». Σήμερα η μέτρηση προξενεί θλίψη. Κατέχουμε την 100η θέση! (Μελέτη: Prosperity Index™)
Πως μπορούμε να ξεκινήσουμε; 
Μέσα στο σπίτι μας έχουμε τόσα αντικείμενα που δε τα θέλουμε. Που μας είναι περιττά και απλά τα ξεσκονίζουμε. Βιβλία που διαβάσαμε. CD που ακούσαμε. Ρούχα που δεν μας βολεύουν. Μια σακούλα με τρόφιμα που αγοράσαμε για το σκοπό αυτό. Κάποια έπιπλα που θα μπορούσαν να τα πάρουν υπάλληλοι του Δήμου και με κάποια επιδιόρθωση να διατεθούν στη συνέχεια σε νοικοκυριά που τα θέλουν. Αυτό που βαρεθήκαμε ή είναι λίγο χαλασμένο δεν είναι για πέταμα! Μπορεί να πάρει ζωή στα χέρια ενός συμπολίτη μας.
Ο Δήμος Καβάλας ξεκινάει και πάλι το «Κοινωνικό Παντοπωλείο». Ένας θεσμός που υπάρχει σε πάρα πολλούς Δήμους όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλα κράτη. Κράτη που δεν τα άγγιξε η οικονομική υποτέλεια. Σε πόλεις σύγχρονες όπως η Ν.Υόρκη το φαινόμενο είναι σύνηθες.
Μπορούμε να εμπιστευθούμε το Δήμο μας, ως φορέα υλοποίησης και να δώσουμε εκεί αυτό που έχουμε τη δυνατότητα. Αυτό που θα ανακουφίσει ένα συνάνθρωπό μας να αισθανθεί ότι δίπλα του υπάρχουν άνθρωποι. Άνθρωποι με κοινωνικό πρόσωπο. Άνθρωποι που διατηρούν ζεστή τη ψυχή τους. Που ενδιαφέρονται. Που δε στοιβάζουν για να ικανοποιήσουν τον εγωκεντρικό τους χαρακτήρα, αλλά κοιτάζουν και στο περίγυρό τους. Που δεν μοιρολογούν για τα 100  ή 200 ευρώ που μειώθηκε ο μισθός τους. Αλλά χαίρονται γιατί μπορούν και πληρώνονται ακόμη.
Μέσα στο Δήμο Καβάλας υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν αυτές τις απόψεις. Δημοτικοί Σύμβουλοι που είναι πρόθυμοι να σταθούν αρωγοί στη προσπάθεια του «Κοινωνικού Παντοπωλείου». Ας σταθούμε και εμείς οι απλοί πολίτες, στο ύψος των περιστάσεων και ας βοηθήσουμε.
Για να αισθανθούμε ψυχικά καλύτερα και να χαρίσουμε ένα χαμόγελο ανθρωπιάς στους ανθρώπους που δυσκολεύονται. 

Καλημέρα σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Στέλιος Καζαντζίδης και Βασίλης Τσιτσάνης

Ο Βασίλης Τσιτσάνης Ο  Βασίλης Τσιτσάνης  υπήρξε ένας σημαντικός λαϊκός δημιουργός. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου του 1915 και έφ...