Πριν από 30 χρόνια τα φυσικά Χριστουγεννιάτικα έλατα που στολίζαμε στα σπίτια μας τα εισάγαμε από Βέλγιο, Ολλανδία και Βουλγαρία. Φυτείες απλωμένες στα δάση, μεγάλωναν και μας τα πουλούσαν. Υπήρχε μεγάλη ζήτηση. Υπήρχε και εκροή συναλλάγματος.
Τότε ένας φιλόδοξος δασάρχης σκέφτηκε κάτι απλό. Γιατί αυτοί και όχι και εμείς; Και ξεκίνησε ένα μεγάλο πρόγραμμα. Στα φυτώρια της Αρναίας φυτεύτηκαν χιλιάδες έλατα και πεύκα με ποικιλίες που ενδιέφεραν εμπορικά. Κάλεσε αγρότες κατοίκους του Χολομώντα που ζούσαν στα γύρω χωριά. Τους διέθεσε μικρές δασικές εκτάσεις 1-2 στρέμματα, για να τα καθαρίσουν από τα χόρτα και να φυτέψουν. τα φυντάνια του φυτωρίου. Κάθε αγρότης ενδιαφερόταν για το μέρος που είχε φυτέψει. Ο δασάρχης αυτός, έκανε και κάτι άλλο. Απαγόρεψε την ελεύθερη βοσκή ζώων. Και οι κάτοικοι ζούσαν από την ξύλευση του δάσους, τη ρητίνη των πεύκων, τα γκι και ου που πουλούσαν τα Χριστούγεννα, το φυτόχωμα που πουλούσαν όλο το χρόνο στα φυτώρια. Και το σημαντικότερο. Ποτέ δεν είχαμε καλοκαιρινές φωτιές στο Χολομώντα μέχρι σήμερα. Τα χρόνια πέρασαν και οι απαιτήσεις άλλαξαν. Οι ιδέες όμως δεν χάνονται. Στο Δήμο Λάρισας ο εκεί Δήμαρχος ξεκίνησε να διαθέτει μικρές εκτάσεις των 100 τμ σε δημότες του για να δημιουργήσουν τους δικούς τους λαχανόκηπους. Ετοίμασε τις εκτάσεις και τις παρέδωσε στους ενδιαφερόμενους να τις καλλιεργήσουν.
Ένας άλλος Δήμαρχος, της Αλεξανδρούπολης, έκανε το ίδιο δημιουργώντας την υποδομή για βιολογικές καλλιέργειες. Και ένα μικρό μέρος της παραγωγής τους θα το δίνουν, ως αντάλλαγμα, στο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Δήμου.Και πιο κοντά. Ο Δήμαρχος Παγγαίου ξεκίνησε το ίδιο πρόγραμμα. Τη δημιουργία λαχανόκηπων για να βοηθήσει τους χαμηλού εισοδήματος κατοίκους του.
Δήμαρχοι που στέκονται κοντά στον δημότη τους και δε ζουν κολλημένοι στον αστερισμό του ΕΣΠΑ και της φράσης «δεν έχει ο Δήμος χρήματα». Ψάχνουν βρίσκουν δημιουργούν και προσφέρουν.
Τα φυτά στα παρτέρια των Δήμων είναι όμορφα. Πόσοι γνωρίζουν ότι τα μεγάλα δενδρώδη φυτά τα εισάγουμε από την Ιταλία; Φοίνικες, λιγούστρα, δαμασκηνιές. Λεμονοκυπάρισα, εισάγονται επειδή εδώ δεν υπάρχει μια οργανωμένη υποδομή να παραχθούν από εμάς. Να δουλέψουν οι δικοί μας άνθρωποι και να βοηθηθεί η τοπική κοινωνία.
Ο Δήμος Θέρμης ξεκίνησε σε μεγάλη θερμοκηπιακή μονάδα την παραγωγή καλλωπιστικών φυτών, από τα πιο απλά και μικρά, όπως πετούνιες, πανσέδες, βιολέτες, χρυσάνθεμα κλπ ώστε όχι μόνο να είναι γεμάτα χρώμα τα παρτέρια του, αλλά να τα πουλάει και σε άλλους Δήμους. Και στη συνέχεια πέρασε στην παραγωγή των μεγάλων δένδρων. Που αναπτύσσονται στο φυτώριο και μεταφυτεύονται σε πρασιές. Και δυο φορές το χρόνο διοργανώνει γιορτή πράσινου. Δίνει δωρεάν φυτά στους πολίτες να τα φυτέψουν εκείνοι στους δικούς τους χώρους.
Ο Δήμος Κατερίνης έκανε το ίδιο. Σε θερμοκήπιο παράγει και φυτεύει τα φυτά που θέλει κάθε χρόνο αντί να τα αγοράζει από άλλα φυτώρια έξω από τη περιοχή του.Τα χρήματα που πλήρωνε κάθε χρόνο για να αγοράζει φυτά και δένδρα, τώρα τα παράγει απασχολώντας άτομα από προγράμματα αποφυλακιζομένων, απεξαρτημένων, κλπ κοινωνικών ομάδων.
Δήμαρχοι δημιουργικοί, με οράματα και φιλοδοξίες.
Καλημέρα σας.
