Νόμος 3377 του 2005

Να λοιπόν που ξεκίνησε η συζήτηση για τη Λαϊκή Αγορά.
Αφού έφτασε ο κόμπος στο χτένι, ξεκίνησαν οι όμορφες ιδέες να συζητιούνται. Κάτι είναι και αυτό. Μια καλή αρχή.
Εκεί που λέγαμε «ο Δήμος δεν συζητά τίποτα» φτάσαμε στο «τύπου Νυρεμβέργης».
Δε με ενοχλεί η πόλη που θα αντιγράψουμε. Αντιθέτως έχει μια λαϊκή αγορά πολύ οργανωμένη που τη ζηλεύω. Μια λαϊκή αγορά όπου πωλούνται κάθε φορά, προϊόντα γης. Προϊόντα της πρωτογενούς παραγωγής. Δηλαδή λαχανικά, φρούτα, κτηνοτροφικά. Προϊόντα που παράγει ο κάθε παραγωγός μόνος του και έρχεται να τα πουλήσει.
Αν συνεπώς θέλουμε μια λαϊκή «τύπου Νυρεμβέργης» τότε εκεί πρέπει να προσανατολιστούμε. Αυτά τα προϊόντα πρέπει να πουλάμε. Όχι κιλότες, σαγιονάρες και cd. Να ξεκαθαρίζουμε τις προθέσεις μας, να τις εξηγούμε στους μικροπωλητές και να παίζουμε με ανοικτά χαρτιά.
Αυτό θα πει δημοκρατία.
Να εφαρμόσουμε το νόμο που προβλέπει ποσοστώσεις στα πωλούμενα προϊόντα. Και μάλιστα να γίνει αυστηρή εφαρμογή του ποσοστού αυτού, χωρίς ρουσφετολογικές παρεκκλίσεις. Και οι άδειες να περιοριστούν στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, στη πώληση προϊόντων γης. Και σε ένα μικρό ποσοστό τους (10%) σε άλλα είδη. Αυτά προβλέπει ο νόμος 3377 που ψηφίστηκε στις 19 Αυγούστου του 2005 (αρ. φύλλου 202) και αυτόν ζητάμε να εφαρμόσουν και η Δ/ση Εμπορίου (Νομαρχία) ως προς την έκδοση άδειας και ο Δήμος ως προς την παραχώρηση του χώρου.
Απλά πράγματα δηλαδή. 90% για πώληση προϊόντων γης και μόνο ένα 10% για τα «άλλα».
Αυτό λέει ο νόμος. Και κάποια στιγμή πρέπει για όσους τον παραβαίνουν να κινείται και η πειθαρχική διαδικασία. Για να σταματήσει μια κάστα λαικατζίδων με τις πλάτες των αρχόντων να παίζει τα παιχνίδια της, σε βάρος της αγοράς.
Ετσιθελισμοί και «κατ’οίκον» ερμηνεία του νόμου πηγάζουν εκ του πονηρού. Ο νόμος είναι ξεκάθαρος και πρέπει να εφαρμοστεί.
Γεμίσαμε την Λαϊκή με βρακιά, παντόφλες, παράνομα cd και εργαλεία αμφιβόλου ποιότητας (μιας χρήσης). Γεμίσαμε Κινέζικα προϊόντα άσχετα με το θεσμό της Λαικής.
Γι’αυτό δημιουργήθηκε, αυτή η αγορά του Σαββάτου;
Ας τελειώνουμε λοιπόν με αυτή τη Σαββατιάτικη γανάδα.
Και όπως έγραφα και προχθές, μια ευκαιρία είναι η 31 Δεκεμβρίου 2008. Που λήγουν οι υπάρχουσες άδειες. Να μην ανανεωθούν.
Ώστε και να μη βλαφτούν όσοι τις κατέχουν (οικογενειάρχες άνθρωποι είναι και ζουν από τη δουλειά αυτή) αλλά παράλληλα να είναι ενήμεροι και για το τι θα ακολουθήσει.
Πρέπει να επιλέξουμε. Μια Λαϊκή τύπου Νυρεμβέργης; Ή μια Λαϊκή Ελληνικού τύπου; Του γνωστού που όλοι γνωρίζουμε…
Επειδή στη Νυρεμβέργη δεν επικρατεί αυτό το μπάχαλο, ας το σκεφτούμε σοβαρά.
Όπως έγραψε και ο Ν. Γενικόπουλος, «καλύτερα λουκάνικα τύπου Νυρεμβέργης, που είναι και πιο νόστιμα»

Καλημέρα σας

Σημείωση: Όσοι θέλουν να εμβαθύνουν τις γνώσεις τους για το νόμο 3377 ας τον διαβάσουν στην δ/ση: http://www.selpe.gr/index_nomika_2007_02_03_nomos_3377.pdf