Ένα ‘’Μουσείο Ήχου’’

Όταν έκλεισαν οι εγκαταστάσεις της ‘’Φωνής της Αμερικής’’ στο Νέστο, όλα τα μηχανήματα (πομποί, κονσόλες, μαγνητόφωνα κλπ) εκποιήθηκαν ως άχρηστα υλικά και πουλήθηκαν κυριολεκτικά με το κιλό. Ξεπουλήθηκαν σε παλιατζήδες για ένα ελάχιστο ποσό.

Σήμερα η μορφή ηλεκτρονικής ενημέρωσης άλλαξε και ένας Ραδ. Σταθμός ανά περιφέρεια μπορεί να καλύψει άνετα τη περιοχή με ειδήσεις.  Η ΕΡΑ Καβάλας αποτελεί παρελθόν.  Όμως υπάρχουν εκεί και κτηριακές εγκαταστάσεις, και μηχανήματα ήχου που μένουν τώρα κλειδωμένα και ανενεργά. Υπάρχουν βέβαια και δίσκοι παλιοί και μαγνητόφωνα μπομπίνας και ένα μεγάλο αρχειακό υλικό από δελτία ειδήσεων, ηχογραφημένες εκπομπές και παράλληλα ένα μουσικό αρχείο σε ψηφιακή μορφή με χιλιάδες τραγούδια.

Υπάρχει μια μεγάλη δισκοθήκη με δίσκους 45 και 33 στροφών. Δίσκοι βινυλίου που θα μπορούσαν να εκτεθούν και αυτοί. Όπως και παλιά μικρόφωνα και μαγνητόφωνα.

Υπάρχει ο πομπός των μεσαίων που λειτούργησε για περισσότερα από πενήντα χρόνια και έκλεισε στις αρχές του 2013. Ένας πομπός Αμερικάνικης κατασκευής, που όμοιός του δεν υπάρχει πλέον. Όμως αποτελεί κειμήλιο ενημέρωσης και θα μπορούσε να στεγαστεί μαζί με τα άλλα παλιά μηχανήματα ήχου του Ραδιοφωνικού Σταθμού Καβάλας, που τώρα είναι αποθηκευμένα, στο μουσείο της πόλης μας. Για να μείνουν στην ιστορία αντί να διαλυθούν για παλιοσίδερα.

Και βέβαια δεν είναι μόνο αυτά σαν αρχειακό υλικό. Υπάρχουν εκπομπές, δελτία ειδήσεων και εσωτερική αλληλογραφία που οι ιστορικοί του μέλλοντος θα εκτιμήσουν όταν τα αντικρύσουν.

Είναι και οι κτηριακές εγκαταστάσεις στην Αγ. Παρασκευή και στο ύψωμα Βασιλάκη όπου βρίσκεται ο πομπός και η κεραία της πρώην ΕΡΑ Καβάλας. Εγκαταστάσεις που πρέπει να διαφυλαχτούν και να αξιοποιηθούν κατάλληλα και όχι να αποτελέσουν σκουπιδότοπο των επιτηδείων.

Θα μπορούσε να υπάρχει περισσότερο αρχειακό υλικό από εκδηλώσεις που έγιναν πριν χρόνια στη πόλη μας. Από συνεντεύξεις με ηθοποιούς και συνθέτες που πέρασαν. Ηχογραφήσεις θεατρικών παραστάσεων. Ηχογραφήσεις πολιτικών ομιλιών και αξιόλογων διαλέξεων. Όμως τέτοιο υλικό δυστυχώς δεν θα βρεθεί αφού δεν γινόταν καταγραφή αυτών των εκδηλώσεων. Ήταν…  αδιάφορες εκδηλώσεις για να καταγραφούν.

Αυτό το αρχείο είναι πολύτιμο για τη πόλη μας, όμως είναι άχρηστο εάν πάρει την άγουσα για τις αποθήκες της Αγ. Παρασκευής.  Εκεί αναξιοποίητο θα εκποιηθεί για λίγα ευρώ. Ο Δήμος Καβάλας είναι ο μόνος που όχι μόνο μπορεί αλλά έχει και την υποχρέωση να το παραλάβει και να το διατηρήσει.

Όλα αυτά μόνο ο Δήμος Καβάλας μπορεί να διαφυλάξει και να διατηρήσει ανέπαφα ως συνέχεια ενός Ραδιοφωνικού Σταθμού που σε παλιότερα χρόνια αποτέλεσε την μοναδική πηγή πληροφόρησης και ψυχαγωγίας για τη περιοχή μας. Να τα διατηρήσει σε ένα μουσείο που θα δημιουργήσει και να το ονομάσει «Μουσείο Ήχου» Όπου θα μπορούσαν να συνεισφέρουν και οι συμπολίτες μας με άλλο αρχειακό υλικό. Όπως παλιά ραδιόφωνα, πικάπ, δίσκους ή ότι άλλο αντικείμενο έχει σχέση με τον ήχο. Σταδιακά θα εμπλουτιστεί και θα αποτελεί σημείο αναφοράς και επισκεψιμότητας από σχολεία και ιδιώτες. Από τουρίστες και ρέκτες του είδους. 

Και βέβαια ο πομπός των FM της πρώην ΕΡΑ Καβάλας θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον υπάρχοντα του Δημοτικού Ραδιοφώνου και να εκπέμπει με μεγαλύτερη εμβέλεια, μουσική για τη ψυχαγωγία των συμπολιτών μας. Μουσικά είδη εναλλασσόμενα, χωρίς παρεμβολές μουσικών παραγωγών κατά το πρότυπο δεκάδων ραδιοφωνικών σταθμών της Ευρώπης. Είναι ήδη εγκατεστημένος σε σωστό σημείο και θα κάλυπτε όλη την περιοχή.

Η πρόταση που έκανε ο Δήμαρχος στους αρμόδιους υπουργούς, για να αποδοθεί όλο αυτό το αρχειακό, τεχνικό και κτηριακό υλικό στον Δήμο και να αξιοποιηθεί, μόνο ως πολύ θετική σκέψη θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί. Αυτό το υλικό της πρώην ΕΡΑ Καβάλας, μας ανήκει και δεν πρέπει να αφήσουμε να φορτωθεί σε φορτηγά για να πάει στις αποθήκες της Αθήνας για διάλυση. Ειλικρινά θα είναι πολύ κρίμα να χαθούν όλα αυτά τα στοιχεία.

Καλημέρα σας.

Δίπλα στο τίποτα

Να λοιπόν που το απλό και λιτό, γίνεται πιο εντυπωσιακό, από το πολύχρωμο και ηχηρό. Άλλες χρονιές το Ελληνικό τραγούδι στη Eurovision προβαλλόταν έντονα από την ΕΡΤ με εμφανίσεις σε άλλες χώρες. Ολόκληρες αποστολές ξεκινούσαν σπέσιαλ εμφανίσεις (αμ πως) σε όλη την Ευρώπη.
Εμείς πληρώναμε και αυτοί χόρευαν! Τέλεια παρουσίαση! Οι πολίτες της Ευρώπης άκουγαν πριν την επίσημη παρουσίαση στην Eurovision το τραγούδι μας και περιμέναμε να τσιμπήσουμε έτσι κάποιες παραπάνω ψήφους, αφού θα τους ήταν ήδη γνωστό ως ήχος.
Επιλέγαμε και ηχηρά ονόματα για να έχουμε σίγουρη την «επιτυχία». Και πιάναμε τη μέση της βαθμολογίας!
Διακυμάνσεις πολλές πέρασε ο θεσμός μέχρι σήμερα.
Από το 1975: όπου η Ελλάδα δεν συμμετείχε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πρώτη συμμετοχή της Τουρκίας, τη στιγμή που ήταν ακόμη νωπά τα γεγονότα του 1974, φτάνουμε στο 1984: Τη χρονιά αυτή η ΕΡΤ απεφάνθη ότι η Eurovision είναι διοργάνωση χαμηλού επιπέδου και δεν προκήρυξε καν διαγωνισμό εκπροσώπησης.
Είχαμε και άλλες αποφάσεις πιο κοντινές με το σήμερα της κρίσης. Το 2000: Η επίσημη δικαιολογία της Ελληνικής απουσίας ήταν η έλλειψη χρημάτων!
Και τότε βολοδέρναμε οικονομικά. Μόνο που αργήσαμε να το ψυλλιαστούμε.
Φέτος όμως τα πράγματα άλλαξαν.
Αντί της απουσίας μας (πάλι λόγω έλλειψης χρημάτων) επιλέξαμε τη παρουσία μας. Μιας παρουσίας χωρίς πολλά έξοδα και υπέρογκους προϋπολογισμούς. Χωρίς παρδαλές και κουνιστές, χρυσοπληρωμένες παρουσιάστριες που σαν περιφερόμενος θίασος γύριζαν στα μεσημεριανά να μιλήσουν για το πώς θα είναι χτενισμένες και ποιος θα σχεδιάσει το φόρεμα που θα φορέσουν στη «βραδιά» που θα παρουσιάσουν.
Στη χώρα του τιποτιστάν, κατοικοεδρεύουν τα μηδενικά και οι σκιές.
Και παίρνουν αξίες τα πολύχρωμα και φανταχτερά.
Ρίξε ένα άδειο τενεκέ από μια σκάλα και θα διαπιστώσεις το θόρυβο που κάνει.
Φέτος επιλέξαμε για το τραγούδι, ένα νέο παιδί, με διάθεση και γνώση. Αυτός είναι ο Λούκας Γιώρκας και οι Stereo Mike στα χορευτικά.
Φέτος επιλέξαμε για τη παρουσίαση, μια κυρία με δομημένο λόγο, άρτια καταρτισμένη σ’αυτό που την κάλεσαν να κάνει. Χωρίς να αποκαλεί τα Σκόπια ως ‘’Μακεδονία’’ Χωρίς να περιφέρεται στα μεσημεριανά για να μας δείξει τα ρούχα της. Χωρίς γλυκανάλατα αστειάκια που μόνο εκνευρισμό σκορπούσαν. Είπε αυτά που έπρεπε στο χρόνο που είχε. Γνώστης του λόγου και του χρόνου αφού ως καθημερινή πρωινή παρουσία στο Δεύτερο ‘’σπούδασε’’ τη σωστή εκφώνηση. Και εκφώνησε τα κείμενά της με μαθηματική ακρίβεια. Λιτή, κατανοητή και ακριβής.
Αυτή είναι η Μαρία Κοζάκου.
Δεν θέλει μεγάλη προσπάθεια να απαλλαγούμε από το μηδέν και το τίποτα. Όταν επιλεγούν οι κατάλληλοι τότε η διαφορά είναι εμφανής.
Και το τιποτιστάν το αφήνουμε πίσω μας ως μελανή κηλίδα.
Βγαίνουμε έξω από αυτό και πιάνουμε την 7η θέση!

Καλημέρα σας.-

ΕΡΑ Καβάλας. Η χαμένη αίγλη.

Περισσότερα από 60 χρόνια λειτουργεί ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Καβάλας (ΕΡΑ). Όλα αυτά τα χρόνια πέρασε από πολλά κύματα η λειτουργία του. Από την ΥΕΝΕΔ στην ΕΡΤ και από 6 υπαλλήλους προσωπικό με 15-18 ώρες πρόγραμμα ημερησίως, έφτασε τα 14 άτομα και τις 6-7 ώρες ημερήσιο πρόγραμμα!

Από τη βασική φωνή της Καβάλας (αφού ήταν ο μόνος που ακουγόταν στα χρόνια των μεσαίων) με το πέρασμα του χρόνου απαξιώθηκε από την λειτουργία των δεκάδων σταθμών που εκπέμπουν στη περιοχή μας. Από σταθμός ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, έφτασε σήμερα να είναι ένας αδιάφορος σταθμός με ειδήσεις που αναπαράγονται από τον καθημερινό τύπο της περιοχής και θέματα που ενδιαφέρουν ελάχιστους. Με μουσικά προγράμματα που μάλλον θα έπρεπε να έχουν τίτλο «Δίσκοι στη τύχη». Ενώ υπάρχει ένας τεράστιος μουσικός πλούτος, παραμένει αναξιοποίητος αφού δεν υπάρχουν άνθρωποι με ενδιαφέρον και μεράκι να δημιουργήσουν τα ανάλογα προγράμματα.
Δεν ήταν μόνο η απαξίωση του, αφού ο ακροατής έχει δεκάδες επιλογές πλέον στο δέκτη του, είναι και η δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία που αντιμετωπίζεται το τοπικό του πρόγραμμα. Χλιαρά βαριεστημένα και ανούσια προγράμματα, ειδήσεις και διαφημίσεις, σε απωθούν παρά σε τραβούν να τον ακούσεις.

Από την ΕΡΑ Καβάλας έχουν περάσει καλλιτέχνες και συγκροτήματα που πραγματικά διασκέδασαν τους ακροατές. Εκπομπές που περίμενε με αγωνία ο κόσμος να τις ακούσει. Ένας σταθμός με τεράστια ιστορία και δυναμική παρουσία, σήμερα απλά εκπέμπει. Εκπέμπει και συντηρεί κρατικοδίαιτους.
Με ελάχιστο τοπικό πρόγραμμα και αναμετάδοση των Αθηναϊκών προγραμμάτων που ήδη ακούγονται από τους πομπούς Θάσου και Παγγαίου, απαξιώθηκε ο δικός μας σταθμός. Κάποτε είχε λόγο λειτουργίας. Σήμερα…

Δεκάδες περιφερειακοί σταθμοί της ΕΡΑ που κοστίζουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως ο καθένας (η ΕΡΑ Καβάλας κοστίζει συνολικά περισσότερες από 400.000 ευρώ) δεν έχουν να προσφέρουν πλέον αυτό που πρόσφεραν. Απλά συντηρούν τη χαμένη αίγλη τους.

Η ΕΡΑ πρέπει επιτέλους να αναδιοργανωθεί. Ας μείνουν 6-7 περιφερειακοί σταθμοί με αυτονομία προγράμματος και να τελειώνει αυτό το άπλωμα με τους εκατοντάδες εργαζόμενους και τα εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Δε περισσεύουν πλέον. Σταθμοί που θα έχουν πρόγραμμα μουσικό και ειδησεογραφικό με ενδιαφέρον. Το ανούσιο δε συγκινεί.

Καλημέρα σας.