Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Οι τζαμπατζήδες της ΔΕΗ

Μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα το κομμένο ρεύμα σε φτωχά νοικοκυριά.
Ξεχειμωνιάζουν σε πρωτόγονες καταστάσεις που οι περισσότεροι δεν ζήσαμε.
Άνθρωποι που δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν το ρεύμα τους, ζουν σε απόλυτη φτώχεια την καθημερινότητά τους. Βιώνουν τη στέρηση ενός από τα πολυτιμότερα αγαθά του  σύγχρονου πολιτισμού μας. Το ηλεκτρικό ρεύμα!
Σωστή η σκέψη να επανασυνδεθεί η παροχή τους. Όμως το κόστος αντί να επιμερίζεται στους Δήμους ας το αναλάβει η ΔΕΗ. Πώς;

Η ΔΕΗ παρέχει δωρεάν ρεύμα στους υπαλλήλους της, τους συνταξιούχους της, τις χήρες των συνταξιούχων της, αλλά και στα παιδιά τους αφού συνήθως δεν αλλάζει το όνομα πελάτη στην προνομιακή παροχή, όταν αφήσουν τον μάταιο αυτό κόσμο, οι γονείς τους. Ποτέ δεν έγινε ένας έλεγχος για να ξεκαθαρίσει αυτό το τοπίο της τζαμπατζίδικης παροχής ρεύματος στους πρώην και νυν εργαζόμενους της ΔΕΗ.
Κάπου 80,000 παροχές απολαμβάνουν αυτό το προνόμιο. Προνόμιο που δόθηκε σε άλλες εποχές παχαίων αγελάδων και απερίσκεπτων παροχών κάτω από απεργιακές πιέσεις ίσως…
Που συνεχίζεται μέχρι σήμερα κανονικά και αδιάλειπτα.
Προνόμιο που δεν φορολογείται ως εισόδημα που το κερδίζουν βέβαια αφορολόγητο οι προνομιούχοι ωφελούμενοι.
Μέχρι σήμερα πληρώνονται κανονικά οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ. Ούτε σοβαρές μειώσεις, σε σχέση  με άλλες κοινωνικές ομάδες δέχθηκαν, και τα εφάπαξ τους απολαμβάνουν και τις συντάξεις τους κανονικά.
Η δωρεάν παροχή ρεύματος σε τι εξυπηρετεί ως επιπλέον απολαβή σε βάρος των υπόλοιπων καταναλωτών;

Ας σταματήσει αυτό το κουβαρνταλίκι της ΔΕΗ στους πρώην και νυν υπαλλήλους της και να δώσει ρεύμα δωρεάν ή με μεγάλη έκπτωση στους πραγματικά αδύναμους οικονομικά συνανθρώπους μας αντισταθμίζοντάς το με το παρεχόμενο τζάμπα.
Οι εποχές άλλαξαν. Τα οικονομικά μεγέθη συρρικνώθηκαν και πρέπει να κοιτάζουμε και δίπλα μας τι γίνεται.

Λοιπόν;

Καλημέρα σας 

 ΥΓ Και αν δεν κινούν το συγκεκριμένο θέμα από τη ΔΕΗ (κατανοητοί οι συντεχνιακοί λόγοι) ας το κινήσουν οι Δήμοι.

Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Το παιδί πήρε πτυχίο!!!

Πριν 3 χρόνια στο αμφιθέατρο της Παλιάς Νομικής στη Κομοτηνή. Ήταν μεγάλη μέρα για όλη την οικογένειά. Ορκιζόταν το παιδί μετά από τέσσερα χρόνια ακριβοπληρωμένων σπουδών!!!
Κάπου 250 γονείς και φίλοι εκεί, για να τιμήσουν όσους τελειόφοιτους θα ορκίζονταν. Πρόσωπα εύχαρα και γελαστά. Τελειόφοιτοι καλοντυμένοι με μικρομέγαλα κουστούμια και γραβάτες, τελειόφοιτες με ψηλοτάκουνα και τουαλέτες. Γονείς ντυμένοι σαν να πήγαιναν σε γάμο!  Όλα έτοιμα για την μεγάλη στιγμή της ζωής τους.
Πάντα ντυνόμαστε με τα καλά μας για να τιμήσουμε την στιγμή.
Οι γύρω χώροι του πανεπιστημίου σε μια δυσαρμονία με τη διάθεση του κόσμου.
Παντού μια κατάθλιψη. Τοίχοι βρώμικοι, γεμάτοι συνθήματα και μάρμαρα σπασμένα. Τα τζάμια σε αρμονία με το περιβάλλον. Μάλλον για να μη φαίνονται έξω οι από μέσα. Μια εγκατάλειψη χρόνων στις κτιριακές εγκαταστάσεις.
Είσοδος στην αίθουσα της μεγάλης μέρας. Μια αίθουσα με άφθονα σκουπίδια στο πάτωμα έδειχνε πως είχε πολλές μέρες να την επισκεφθεί μια καθαρίστρια. Άραγε το γραφείο του Πρύτανη να είχε την ίδια εικόνα βρωμιάς; Μπα δε νομίζω.
Ξεκινάει η ορκωμοσία.  Ένας καλοσυνάτος κύριος επί σκηνής διάβασε ένα κείμενο, με λόγια αγάπης για τα παιδιά που επάξια έπαιρναν το πτυχίο τους εκείνη τη μέρα. Με συμβουλές για τη ζωή που ανοίγεται μπροστά τους. Κείμενο διαχρονικό. Μπορεί τα ίδια να είπε και πέρυσι. Οι συμβουλές δεν παλιώνουν.
Ένας περίεργος από δίπλα ρωτάει «είναι ο Πρύτανης;»  «Όχι και ο Πρύτανης! Ο Διευθυντής της σχολής είναι!!!»
- Δεν θα έπρεπε να είναι σήμερα ο Πρύτανης να μιλήσει στα παιδιά;
Μια τελειόφοιτη παίρνει το λόγο.
- Μα αυτόν δεν το ξέρουμε. Δεν τον είδαμε ποτέ!
Τέσσερα χρόνια και δεν είδαν ποτέ τον Πρύτανη… Ακριβοθώρητος ο Πρύτανης…
Τελείωσε η τελετή. Όλοι τώρα στην αυλή. Και πολύ μείναμε στο αχούρι που έξω έγραφε «Αμφιθέατρο» Τα παιδιά κρατούσαν με έπαρση το πτυχίο στα χέρια τους. Καθένα το δικό του. Οι φωτογράφοι έβγαζαν τις απαραίτητες αναμνηστικές. Όλοι χαμογελούσαν για την επιτυχία των παιδιών τους.
Βόλτα στο προαύλιο. Θυμήθηκα την πρώτη μέρα που πήγαμε για την εγγραφή.
Μπήκαμε στην αυλή, είδαμε τρεις εισόδους και εκείνη την ώρα έβγαινε από τη μια ένας φουριόζος κύριος. Ο διάλογος αυθεντικός:
- Συγνώμη. Για την γραμματεία πως θα πάμε;
Ο κύριος με νευρικό γοργό βήμα συνέχισε να βαδίζει με το κεφάλι κάτω φωνάζοντας:
- Δεν είδα δεν ξέρω. δεν είδα δεν ξέρω, δεν είδα δεν ξέρω….
Απομακρύνθηκε χωρίς να μας κοιτάξει έστω. Υπέθεσα πως κάποιος λοξός θα ήταν…
Αργότερα έμαθα πως ήταν καθηγητής στη σχολή!

Στο δεύτερο χρόνο φοίτησης έδινε ένα μάθημα δύσκολο. Έμεινε να διαβάζει όλο το βράδυ ώστε το πρωί να δώσει γραπτά και προφορικά.
Έτσι και έγινε. Το πρωί στις 9 ήταν εκεί μαζί με άλλα 110 άτομα, να δώσουν το μάθημα. Ήρθε ο καθηγητής τους. Ξεκίνησε η εξέταση… Στις 1 το μεσημέρι είχαν εξεταστεί σχεδόν οι τριάντα. Η εξέταση συνεχιζόταν. Στις 1,30 βγαίνει ο καθηγητής και ανακοινώνει βαρύγδουπα:
«Επειδή στις 4 πετάω για Αθήνα και στις 3 πρέπει να φύγω για Αλεξανδρούπολη, όσοι θέλετε γράψτε σε ένα κατάλογο τα ονόματά σας και θα σας περάσω με 5» !!!
Αμέσως έπεσε σύρμα. Κάποιοι φοιτητές τηλεφώνησαν και σε άλλους που δεν είχαν προετοιμαστεί και δεν θα έδιναν εξετάσεις εκείνη τη μέρα. Έτσι μπόρεσαν και προστέθηκαν στον ‘’κατάλογο’’ και εκείνοι που κατέφθασαν την τελευταία στιγμή!!!
Κάποιοι ήθελαν όμως βαθμό και δεν δέχθηκαν τον ‘’κατάλογο’’ γι’αυτό και περίμεναν να εξεταστούν. Αυτό δεν άρεσε στον καθηγητή και στις 2 ξαναβγαίνει βλέπει ότι έμειναν κάπου 20 που επέμεναν να εξεταστούν και ανακοινώνει: «Εντάξει εσείς γράψτε σε ένα κατάλογο τα ονόματά σας και θα σας περάσω με 8.» !!! «Να προλάβω και την πτήση»
Και έτσι πήραμε το 8 στο μάθημά του!!! Και ο ιπτάμενος καθηγητής πρόλαβε την πτήση του…

Διαβάζω τις αντιδράσεις του Πελεγρίνη και πολλών καθηγητών πανεπιστημίων που εκφράζουν την αντιπάθειά τους, γιά την είσοδο ξένων καθηγητών από ξένα πανεπιστήμια στα δικά μας. Κατανοώ την αντίδρασή τους.
Πάντα η σύγκριση δημιουργούσε προβλήματα.
Άνθρωποι αργόρυθμοι, κάποιοι άρρυθμοι, παθητικοί, μερικοί φαντομάδες στην πανεπιστημιακή τους έδρα, εθισμένοι στο δήθεν και το τίποτα, τώρα αντιδρούν στην επερχόμενη σύγκριση.
Δικαίωμά τους.
Και δικό μας όμως, να θέλουμε καλύτερη παιδεία για τα παιδιά μας.

Υ.Γ. Θά’θελα να ξανασυναντήσω εκείνα τα παιδιά. Και να τα ρωτήσω: ‘’Τι δουλειά κάνετε σήμερα;’’


Καλημέρα σας. 

Στέλιος Καζαντζίδης και Βασίλης Τσιτσάνης

Ο Βασίλης Τσιτσάνης Ο  Βασίλης Τσιτσάνης  υπήρξε ένας σημαντικός λαϊκός δημιουργός. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου του 1915 και έφ...