Το καρτέλ της κουκουνάρας

-Καλημέρα. Πόσο έχουν οι κουκουνάρες;
-Οι δέκα, τρία ευρώ κύριε.
Ο διάλογος αφορά πλανόδιο πωλητή καλαμποκιών, με υποψήφιο αγοραστή. Όχι εδώ στη Καβάλα. Στη Δράμα έγινε ο διάλογος.
Εδώ η αντίστοιχη απάντηση θα ήταν «οι έξη τρία ευρώ κύριε».
Φίλος βρέθηκε στη Ξάνθη και πέρασε από κεντρικό ψαράδικο.
3 ευρώ το κιλό η σαρδέλα. Εδώ έχει 5 ευρώ το κιλό !
Μα πως γίνεται αυτό με ρωτάει ένας γνωστός…
Τι να του απαντήσω;
Ότι αγοράζουν από την ιχθυόσκαλα 6-8 ευρώ το τελάρο (12 κιλά) και πουλάνε 5 ευρώ το κιλό….
Τι απάντηση να δώσεις, όταν λειτουργεί άτυπο καρτέλ, στη τιμή πώλησης, ακόμη και στις ωμές κουκουνάρες;
Όταν γνωστός παραγωγός γυροφέρνει όλους τους πάγκους που έχει στήσει με τις κουκουνάρες του, έβαλε ανθρώπους του να τις πουλάνε, σε καίρια περάσματα τις αγοράς και ελέγχει τη τιμή, κρατώντας την σταθερή, πώς να αντιδράσεις;
Όταν οι κουκουνάρες στα μανάβικα (όσα τις πουλάνε) είναι πολύ φθηνότερες.
Και το ίδιο βιολί παίζεται κάθε βράδυ στη παραλιακή λεωφόρο όπου η τιμή είναι παγιωμένη και ενιαία στους περισσότερους πάγκους;
Μια τιμή που απέχει αρκετά από το ένα ευρώ που πουλάνε τη κουκουνάρα στη Δράμα.
Πώς να αντιδράσεις;
-Πάνε στη Δράμα (θα σου απαντήσουν πονηρά) Στο λένε γιατί ξέρουν ότι δε μπορείς να πας. Γιατί ξέρουν ότι αδυνατείς.
Θέλεις να αντιδράσεις. Θέλεις να δώσεις απάντηση…
Απλά δεν αγοράζεις. Ή αντί να αγοράσεις πέντε φορές, αγοράζεις μόνο μία. Έτσι για να πεις ότι αγόρασες και εσύ.
Σου στερεί τη χαρά να φας μια βρασμένη κουκουνάρα!
Σου περιορίζει τη δύναμη να αγοράσεις ένα κιλό σαρδέλες.
Πράγματα απλά. Τρόφιμα καθημερινής χρήσης, τώρα το καλοκαίρι, τα έκαναν απλησίαστα.
Οι άπληστοι.
Μείναμε να κυνηγάμε τον καψερό Αιγύπτιο που πουλάει μέσα στη σακούλα σαρδέλες. Και χαλάει τη πιάτσα των ιχθυοπωλών !
Το ότι χαλάει η τσέπη μας με τις άτοπες ενέργειες κάποιων άλλων αυτό δεν ενδιαφέρει το κράτος.
Ψάχνουμε τον Αιγύπτιο αλιεργάτη. Που πουλάει σε περαστικούς, σαρδέλες χωρίς πάγο. Αυτός θα πληρώσει τα σπασμένα. Είναι και μελαψός. Άρα αυτός φταίει !

Καλημέρα σας

Είναι υπόθεση των γύφτων;

Από τις αρχές τις δεκαετίας του 80 ξεκίνησε η ανακύκλωση των γυάλινων μπουκαλιών μιας χρήσης. Τοποθετήθηκαν ειδικοί κάδοι με ένα κυκλικό άνοιγμα στο καπάκι τους, όπου ρίχνουν (από τότε) οι πολίτες τα γυάλινα αντικείμενα. Όχι εδώ. Στη Γερμανία έγινε αυτό !
Με φιλικές οδηγίες στους πολίτες, στα σχολεία, στους χώρους όπου συγκεντρώνεται κόσμος, εξήγησαν το αυτονόητο. Και οι πολίτες ακολούθησαν. Και οι κάδοι γέμισαν με ανακυκλώσιμα.
Το 1986 η Δανία, αντικατέστησε τις πλαστικές σακούλες, στους κάδους απορριμμάτων, στους δρόμους, με χάρτινες. Που είναι φιλικές στο περιβάλλον.
Ήταν η εποχή που εμείς εδώ ανακαλύψαμε τη πλαστική σακούλα. Και γεμίσαμε τις χωματερές με πλαστικό μιας χρήσης.

Μερικές φορές μας αρέσει το δούλεμα. Μας αρέσει να μας παραμυθιάζουν. Ακούμε χωρίς να ψάχνουμε. Όταν όμως ακούμε το… απολαμβάνουμε αυτό που ακούμε. Κοινώς χαιρόμαστε με το τίποτα.
Ίσως το έχουμε ανάγκη. Ίσως ψάχνουμε το τίποτα... Δε ξέρω.

Διαβάζεις κάθε φορά για την ανακύκλωση και τα οφέλη της. Πως γίνονται (τάχαμ τάχαμ) βήματα προς την ανακύκλωση. Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά.
Τοποθετήθηκαν κάδοι για το χαρτί. Όχι όμως για το γυαλί. Ούτε για το αλουμίνιο. Εκατομμύρια κουτάκια αναψυκτικών έτοιμα για ανακύκλωση, απλά πετιούνται στα σκουπίδια. Και καταλήγουν στη χωματερή. Τόνοι αλουμινίου πεταμένοι. Το ίδιο και με τα γυάλινα μπουκάλια κλπ. Όλα στη χωματερή.
Θα μου πεις, εδώ τουαλέτες σε δημόσιους χώρους δεν έχουμε, εσύ κάδους ανακύκλωσης ζητάς. Και εγώ θα σου απαντήσω. Μήπως έχουμε δέκα βρύσες, σε δημόσιους χώρους, να πιείς λίγο νερό να ξεδιψάσεις;
Μήπως έχουμε πέντε ρολόγια να βλέπει ο κόσμος την ώρα;
Ψύλλοι στ’ άχυρα έλεγαν οι παλιοί. Δεν είχαν άδικο.
Όταν το πρόβλημα το σμικρύνεις σε όγκο ψύλλου, λογικό είναι να αδιαφορείς.
Να εθελοτυφλείς και να το προσπερνάς.
Γιατί έτσι σε βολεύει.
Ας είναι καλά οι γύφτοι που μαζεύουν τα παλιά σίδερα και τα ανακυκλώνουν στο εργοστάσιο της Ξάνθης. Οι γύφτοι κατάλαβαν πόσο αξίζουν τα ανακυκλώσιμα. Εμείς αργούμε λίγο. Σε λίγο θα πιστέψουμε πως η ανακύκλωση είναι δουλειά των γύφτων!

Κοινωνικά της στήλης.

Ο καλός, ήρεμος, λόγος και το χαμόγελό σου δεν θα σβήσουν Μαρία. Εσύ έφυγες αλλά τα θετικά σου στοιχεία έμειναν. Μαζί με τον Μανώλη, τα περάσατε στο Νίκο και τον Περικλή. Και όλοι μαζί συνεχίζουν το έργο που ξεκίνησε ο αείμνηστος Περικλής Μπακλαβάς.
Καλό ταξίδι Μαρία μας.

Καλημέρα σας.