Ακόμη θυμούνται, την καθηγήτρια Αγγλικών, στο γυμνάσιο Λιμεναρίων, που παραμονές παρέλασης κρατούσε ένα ψαλίδι, κοιτάζοντας με βλοσυρό μάτι , το χτένισμα των μαθητριών… Δεκαετία του 70 και στη μόδα ήταν οι φαβορίτες και η χαίτη. Το είχε λανσάρει η Μαρινέλλα… Το αντέγραψαν οι κοπέλες της εποχής…
Αλλοίμονο αν κάποια είχε χτένισμα με χαίτη και φαβορίτες. Το ψαλίδι παραμόνευε. Ένα χρατς στο μαλλί και γέμιζε η άσφαλτος του κεντρικού δρόμου των Λιμεναρίων με μαλλιά. Με έναν μεγεθυντικό φακό στο χέρι, έλεγχε μήπως κάποια μαθήτρια έβγαλε τρίχες από τα φρύδια της. Μήπως κάποια άλλη, έσφιξε τη ζώνη της ποδιάς και έτσι κόντυνε επικίνδυνα!
Σκηνές απείρου κάλλους της εποχής εκείνης.
Άνθρωποι ανασφαλείς με τα τεκταινόμενα της εποχής, προσπαθούν να μας κρατήσουν πίσω. Στο σίγουρο. Το δοκιμασμένο. Διαγράφοντας όλες τις κοινωνικές εξελίξεις που συντελούνται γύρω τους .
Τους είδαμε όταν καθιερώθηκε το μονοτονικό.
Τους καμαρώσαμε με τις ταυτότητες και τα λάβαρα που κατέβασαν στο Σύνταγμα.
Προσπάθησαν να μας τρομάξουν με το συμβόλαιο ελεύθερης συμβίωσης των ζευγαριών.
Η καύση των νεκρών, μια άλλη πονεμένη ιστορία. Σε όλη την Ευρώπη επιτρέπεται. Εδώ περιμέναμε να ανοίξει ο χώρος, για να χωρέσει ένας τέτοιος νόμος.
Άνθρωποι με κολλημένη σκέψη, αντιδρούν σε κάθε τι νέο. Μονοπωλούν την αγάπη για τη πατρίδα
Και φτάσαμε στη φορτισμένη ατμόσφαιρα των τελευταίων ημερών. Βρήκαν αφορμή και έκαναν την εμφάνισή τους, τα γνωστά αναχρονιστικά ανθρωπάκια. Προσπαθώντας να διαγράψουν τις σκέψεις και τα όνειρα των νέων. Να επιβάλλουν τις δικές τους ξεπερασμένες απόψεις.
Καπηλευόμενοι το θάνατο ενός παιδιού, βάζουν τα δικά τους ερωτήματα.
Κάνοντας χρήση της ιδιότητάς τους, μοιράζουν φυλλάδια με τις σαχλές απορίες τους. «Πού βαδίζει η κοινωνία μας;»
Ηρεμήστε κ. Διευθυντά του Πειραματικού. Η κοινωνία μας βαδίζει με τις σκέψεις των νέων να κοιτάζουν μπροστά.
Αλλοίμονο αν οι σκέψεις των νέων μαθητών σας, ήταν ταυτόσημες με τις δικές σας.
Τότε, πράγματι θα ανησυχούσαμε.
Το σκοτάδι, ουδέποτε, χρησίμευσε σαν φάρος.
Καλημέρα σας
Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Περιμένεις να πω εγώ αυτό το τραγούδι;
«𝝥𝝚𝝦𝝞𝝡𝝚𝝢𝝚𝝞𝝨 𝝢𝝖 𝝥𝝮 𝝚𝝘𝝮 𝝖𝝪𝝩𝝤 𝝩𝝤 𝝩𝝦𝝖𝝘𝝤𝝪𝝙𝝞;»: 𝝤 𝝪𝝡𝝢𝝤𝝨 𝝩𝝤𝝪 𝝛𝝖𝝡𝝥𝝚𝝩𝝖 𝝥𝝤𝝪 𝝖𝝥𝝚𝝦𝝦𝝞𝝭𝝚 𝝖𝝟...
-
Η πλήρης δισκογραφία - εργογραφία του Γρηγόρη Μπιθικώτση σε ηλεκτρονική μορφή ! Πρώτη φορά η καταγραφή σε ό,τι συνέθεσε, ερμήνευσε ή συμμε...
-
Ο Βασίλης Τσιτσάνης Ο Βασίλης Τσιτσάνης υπήρξε ένας σημαντικός λαϊκός δημιουργός. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου του 1915 και έφ...
-
2.000 τουρίστες ήρθαν με κρουαζιερόπλοιο και τους υποδέχθηκαν στο λιμάνι με κεράσματα και παραδοσιακούς χορούς. Τους έδωσαν και έντυπο υλικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου