Αντίο τζαμπατζήδες

Το λύσαμε και το πρόβλημα της φτώχιας
Με ένα συνέδριο λύθηκε κι’αυτό. Τόσο απλά!
Μαζεύτηκαν οι απανταχού της Ευρώπης τζαμπατζήδες, μίλησαν, έφαγαν, κοιμήθηκαν και νάτο λυμένο το πρόβλημα της φτώχιας.
Πληρωμένα τα ναύλα τους από τις περιφέρειές τους, πληρωμένα τα έξοδά τους από τους γαλαντόμους οικοδεσπότες τους και άρχισαν το μπλα μπλα.
Θα στείλουν τα έξοδα που τους πληρώσαμε τώρα, ένα χρόνο μετά, από τα κονδύλια της Ευρώπης των Περιφερειών και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Φόρεσαν τα ακριβά τους κουστούμια έβαλαν τα μεταξωτά πουκάμισα ασορτί με τις γραβάτες τους και νάτοι χαμογελαστοί, δροσεροί και ωραίοι για τις αναμνηστικές τους φωτό.
Για να μη πλήττουν στις Βρυξέλες καλοκαιριάτικα και κάνουν εκεί συνέδρια επιλέγουν και μια περιοχή της Ευρώπης. Αφού πληρώνουν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες για να υπάρχουν αυτοί και να συναθροίζονται… ε μη τους ξεχνάμε. Ας πηγαίνουμε κάθε φορά και σε μια πόρτα.
Μόνο να είναι όμορφη η πόρτα που θα πάμε. Να έχει καλά τοπία, όμορφα ξενοδοχεία, νόστιμο φαγητό, απέραντη θέα και χαλαρούς οικοδεσπότες.
Τα passé δεν είναι του χαρακτήρα μας.
Θεματολογία προς λαϊκή κατανάλωση έχουμε αρκετή. Από το να σώσουμε τον πλανήτη, τα παιδιά, τη εδαφική συνοχή, μέχρι την αειφόρο ανάπτυξη και τη καταπολέμηση της φτώχιας.
Να’χαμε να λέγαμε… Μια επιτροπή φορτωμένη με βαρύγδουπους τίτλους υποεπιτροπές προέδρους κοσμήτορες και βάλε για να δικαιολογούν τη παρουσία τους σ’αυτή.
Και να πληρώνουν οι Ευρωπαίοι πολίτες. Ταξίδια στις Βρυξέλες σωρηδόν, διάλλειμα στη καθημερινότητά τους. Ασπασμοί και πλατιά χαμόγελα μόλις συναντηθούν και ανανέωση του ραντεβού τους για τον επόμενο μήνα όταν ξαναβρεθούν.
12 δικοί μας συμμετέχουν στην Ευρώπη των Περιφερειών. Και οι συμμετοχές τους στις Βρυξέλες πυκνώνουν τελευταία. Ταξίδια και θα τα άφηναν ανεκμετάλλευτα;
Αν θέλεις να δεις τη φτώχια πηγαίνεις εκεί που υπάρχει. Πηγαίνεις στη πηγή της.
Αν θέλεις να λύσεις το πρόβλημά της, συζητάς με τους όμηρους της φτώχιας.
Αν θέλεις να βρεις λύσεις, πηγαίνεις στο πρόβλημα που δημιουργεί τη φτώχια.
Τη κακοδιοίκηση των κυβερνήσεων και τη σπατάλη των φόρων. Τις τράπεζες με τα υπέρογκα επιτόκια. Τα μονοπώλια με τις ελεγχόμενες τιμές στα προϊόντα τους. Τα Ασφαλιστικά Ταμεία με τις πενιχρές συντάξεις που πληρώνουν.
Έτσι μετράς τη πενία των πολλών και τη χλιδή των ολίγων.
Με αυτά τα μέτρα βρίσκεις εύκολα το πρόβλημα της φτώχιας.
Όχι ξοδεύοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τον παραθερισμό των ομιλητών.
Καλημέρα σας

Μια θέση στο όνειρο.

Η κυρά Μαριγώ είναι μέσα στη πίκρα και το φαρμάκι. Και πριν δυο χρόνια πάλι στο «Αβέρωφ» έκανε τα πάρτι της… Τότε γιατί μπορούσε ενώ τώρα την κράζουν; Και βγήκε να ανακοινώσει και τη χορηγία της… 5.000 ευρώ. Που οι ψωραλέοι δε τα καταδέχθηκαν! Τα ψίχουλα από το όνειρό της, σπονδή καθαρτηρίου.
Η Λιάνα και ο Λάκης. Ταυτόσημοι από διαφορετική σκοπιά. Η μια με ίνδαλμά της τον Στάλιν ο άλλος με τον Αλέξη. Παραλλάσουν πράξεις και λόγια και τα φέρνουν στα μέτρα τους.
Η πρώτη ξέχασε τα εκατομμύρια αντιφρονούντων νεκρών του ειδώλου της, προκειμένου να μένει γαντζωμένος στην εξουσία. Ο δεύτερος όταν η υπουργός είπε «το πάρτι τελείωσε» αυτός κατάλαβε το πάρτι με τους αρρώστους. Δεν άκουσε κάτι για το πάρτι των προμηθευτών. Είδωλο του ο Αλέξης. Όποιος αντιλέγει είναι ανήθικο πολιτικό ον. Ο πατερούλης της Τρίτης που νουθετεί το κοινό του.
Πριν 30 χρόνια πουλούσε το «νερό του Καματερού» Και έτρεχαν οι καρκινοπαθείς να… πιούν για να σωθούν! Χρυσές δουλειές! Μπίζνες με ουρά το θαυματουργό νερό.
Πριν 30 χρόνια οι πιστωτικές κάρτες ήταν άγνωστο προϊόν για την Ελλάδα. Το ανακάλυψαν και έτρεξαν οι πληβείοι να πάρουν τζάμπα λεφτά. Όσοι κατάλαβαν σταμάτησαν. Όσοι ήθελαν να ζουν στο όνειρο έπαιρναν διακοποδάνεια. No problem. Τζάμπα διακοπές και θα πούμε όχι; Μη τρελαθούμε.
Πριν 30 χρόνια η λέξη "χρηματιστήριο" ήταν γνώριμη στους παροικούντες της Σοφοκλέους. Πριν 15 στους απανταχού Έλληνες. Μυρίστηκαν κέρδος. Και έτρεξαν να τα οικονομήσουν. Έβαλαν τις οικονομίες τους Έπαιξαν τα εφάπαξ τους. Α ναι! Πήραν και δάνεια για να παίξουν και να τα οικονομήσουν…
Έχεις σταθεί ποτέ έξω από καζίνο, βραδινές ώρες; Οι φάτσες εναλλάσσονται. Άλλοι μπαίνουν. Άλλοι βγαίνουν. Θα δεις χαρούμενες καλοντυμένες φατσούλες να μπαίνουν για να χαρούν το όνειρό τους. Θα δεις και βλοσυρές τσαλακωμένες φάτσες να βγαίνουν, με χαμένα τα όνειρά τους «για απόψε» Αύριο βλέπουμε…
Πάντα τα όνειρα είναι όμορφα. «Να κάνεις ακριβά όνειρα» λέει ο Φώτης. Τον κοίταξα απορημένος… «Μα γιατί αν βγουν αληθινά τότε θα είσαι και κερδισμένος!» Κοίτα που δε το έπιασα από την αρχή! Άργησα αλλά το κατάλαβα.

Καλημέρα σας.

Η κοροϊδία του καταναλωτή

Το ίδιο προϊόν έχει άλλη τιμή στα ράφια της Ευρώπης και άλλη στην Ελλάδα.
Πάντα ακριβότερο εδώ.
Μια ιστορία χρόνων.
Που επαναλαμβάνεται.
Πριν από δυο χρόνια ψηφίστηκε νόμος για τον έλεγχο τιμών σε σχέση με τις τιμές του εξωτερικού. Απλά ψηφίστηκε. Δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ!

Πριν ένα μήνα ξεκίνησε ο έλεγχος διαμόρφωσης των τιμών των προϊόντων μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων από το υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, στο πλαίσιο της γενικότερης προσπάθειας για τη μείωση των τιμών που έχει αρχίσει το τελευταίο διάστημα.

Στο στόχαστρο 40 μεγάλες εταιρείες (ελίτ του εμπορίου) που ανήκουν σε πολυεθνικούς και Ελληνικούς ομίλους τροφίμων, φαρμακευτικών ειδών κλπ. Πρόκειται επί της ουσίας για την πρώτη εφαρμογή του λεγόμενου transfer pricing.
Ένα πρώτο βήμα έγινε. Μένουν πολλά ακόμη.
Πριν 3 δεκαετίες εφαρμόστηκε στην Ελβετία και τη Γερμανία η «αναγραφόμενη τιμή κιλού». Αναρωτιέστε τι είναι αυτό;.

Κάτι απλό που εφαρμόζει ήδη ένα (απ’ό,τι γνωρίζω) Σούπερ Μάρκετ της Β. Ελλάδος. Δίπλα στη τιμή του προϊόντος αναγράφεται και μια δεύτερη τιμή. Πόσο κοστίζει το κιλό, στο προϊόν αυτό. Αφού έτσι μπορείς να συγκρίνεις αν τα 220 γρ. καφέ προς 3,12 ευρώ της μιας εταιρίας συμφέρουν σε σχέση με ομοειδές προϊόν άλλης, όπου τα 240 γρ. πωλούνται 3,14 ευρώ.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η ομοειδείς συσκευασίες ως προς το βάρος. Χάνεσαι ανάμεσα στην πανσπερμία βάρους των προϊόντων. Δείτε το ράφι με τις μαρμελάδες. Το ίδιο βάζο στη μια εταιρεία έχει 320 γρ. και στην άλλη 350. Το ίδιο και στα απορρυπαντικά Δεν ήξερα ότι υπάρχει μονάδα μέτρησης που λέγεται «μεζούρα». Εφεύρεση των εταιριών όπου οι 70 μεζούρες έχουν άλλο βάρος απορρυπαντικού από αντίστοιχο άλλης εταιρίας. Κόλπα που ανεβάζουν τις τιμές.
Και μένεις εσύ να υπολογίζεις τι σε συμφέρει. Με αβέβαιο αποτέλεσμα…

Αντί να ανεβάζουμε τους έμμεσους φόρους, δημιουργώντας φορολογικό πληθωρισμό, ας κοιτάξουμε να προστατεύσουμε τους καταναλωτές. Κάτι που έπρεπε να ξεκινήσει πριν 10ετίες

Δεν είναι τυχαία η στροφή των καταναλωτών σε προϊόντα τροφίμων, μη επώνυμα. («προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας»)
Τι κάνει για τα θέματα αυτά το υπουργείο; Μια χαρά είναι. Σας στέλνει χαιρετίσματα…

Καλή σας μέρα.