Αντίο τζαμπατζήδες

Το λύσαμε και το πρόβλημα της φτώχιας
Με ένα συνέδριο λύθηκε κι’αυτό. Τόσο απλά!
Μαζεύτηκαν οι απανταχού της Ευρώπης τζαμπατζήδες, μίλησαν, έφαγαν, κοιμήθηκαν και νάτο λυμένο το πρόβλημα της φτώχιας.
Πληρωμένα τα ναύλα τους από τις περιφέρειές τους, πληρωμένα τα έξοδά τους από τους γαλαντόμους οικοδεσπότες τους και άρχισαν το μπλα μπλα.
Θα στείλουν τα έξοδα που τους πληρώσαμε τώρα, ένα χρόνο μετά, από τα κονδύλια της Ευρώπης των Περιφερειών και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Φόρεσαν τα ακριβά τους κουστούμια έβαλαν τα μεταξωτά πουκάμισα ασορτί με τις γραβάτες τους και νάτοι χαμογελαστοί, δροσεροί και ωραίοι για τις αναμνηστικές τους φωτό.
Για να μη πλήττουν στις Βρυξέλες καλοκαιριάτικα και κάνουν εκεί συνέδρια επιλέγουν και μια περιοχή της Ευρώπης. Αφού πληρώνουν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες για να υπάρχουν αυτοί και να συναθροίζονται… ε μη τους ξεχνάμε. Ας πηγαίνουμε κάθε φορά και σε μια πόρτα.
Μόνο να είναι όμορφη η πόρτα που θα πάμε. Να έχει καλά τοπία, όμορφα ξενοδοχεία, νόστιμο φαγητό, απέραντη θέα και χαλαρούς οικοδεσπότες.
Τα passé δεν είναι του χαρακτήρα μας.
Θεματολογία προς λαϊκή κατανάλωση έχουμε αρκετή. Από το να σώσουμε τον πλανήτη, τα παιδιά, τη εδαφική συνοχή, μέχρι την αειφόρο ανάπτυξη και τη καταπολέμηση της φτώχιας.
Να’χαμε να λέγαμε… Μια επιτροπή φορτωμένη με βαρύγδουπους τίτλους υποεπιτροπές προέδρους κοσμήτορες και βάλε για να δικαιολογούν τη παρουσία τους σ’αυτή.
Και να πληρώνουν οι Ευρωπαίοι πολίτες. Ταξίδια στις Βρυξέλες σωρηδόν, διάλλειμα στη καθημερινότητά τους. Ασπασμοί και πλατιά χαμόγελα μόλις συναντηθούν και ανανέωση του ραντεβού τους για τον επόμενο μήνα όταν ξαναβρεθούν.
12 δικοί μας συμμετέχουν στην Ευρώπη των Περιφερειών. Και οι συμμετοχές τους στις Βρυξέλες πυκνώνουν τελευταία. Ταξίδια και θα τα άφηναν ανεκμετάλλευτα;
Αν θέλεις να δεις τη φτώχια πηγαίνεις εκεί που υπάρχει. Πηγαίνεις στη πηγή της.
Αν θέλεις να λύσεις το πρόβλημά της, συζητάς με τους όμηρους της φτώχιας.
Αν θέλεις να βρεις λύσεις, πηγαίνεις στο πρόβλημα που δημιουργεί τη φτώχια.
Τη κακοδιοίκηση των κυβερνήσεων και τη σπατάλη των φόρων. Τις τράπεζες με τα υπέρογκα επιτόκια. Τα μονοπώλια με τις ελεγχόμενες τιμές στα προϊόντα τους. Τα Ασφαλιστικά Ταμεία με τις πενιχρές συντάξεις που πληρώνουν.
Έτσι μετράς τη πενία των πολλών και τη χλιδή των ολίγων.
Με αυτά τα μέτρα βρίσκεις εύκολα το πρόβλημα της φτώχιας.
Όχι ξοδεύοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για τον παραθερισμό των ομιλητών.
Καλημέρα σας