Τα οκτώ σπιτάκια

Το 1969 εκτός από το Χριστουγεννιάτικο δένδρο στη κεντρική πλατεία, προστέθηκε και ένας τεράστιος Αι Βασίλης!!! Χαρά εμείς. Καμαρώναμε τον Αι Βασίλη μας. Ήταν θεόρατος Θα είχε 15 μ. ύψος… Παιδιά εμείς ψάχναμε να δούμε πως είναι φτιαγμένος. Οι γονείς κρατούσαν τα παιδάκια τους που ήθελαν να πάνε να τον πιάσουν.
Οι φωτογράφοι χαμογελαστοί έβγαζαν φωτογραφίες. Όλα τα παιδιά της εποχής εκείνης έχουν και μια αναμνηστική φωτογραφία σε εκείνον τον τεράστιο Αι Βασίλη. Τέτοιο θέαμα και να μη το φωτογραφίσεις. Δε γίνεται.
Και κάθε χρόνο ο ίδιος Αι Βασίλης. Εκεί. Σταθερός, ακλόνητος και αειθαλής. Με τη τεράστια χερούκλα του να κρατάει μια κούκλα που έμοιαζε να σπαρταράει μέσα στα γιγάντια δάκτυλά του! Κάτι σαν σκηνή από Κίνκ Κόγκ.
Κάθε χρόνο το ίδιο σκηνικό. Ο Αι Βασίλης φτιαγμένος από λινάτσα και γύψο στη θέση του. Και τα παιδιά έβγαζαν φωτογραφίες. Μόνη αλλαγή στις φωτογραφίες εκείνες ήταν ότι άλλαζε το ύψος του παιδιού. Τώρα που ξανακοιτάζω τις φωτογραφίες διαπιστώνω πως δε πρέπει να ήταν πάνω από 4 μέτρα. Τι είναι η φαντασία καμιά φορά! Το πιο μικρό φαντάζει τεράστιο. Και το πιο φτηνό, πανάκριβο.

Πριν από πέντε χρόνια τέτοια εποχή, στα γραφεία της τότε ΔΑΝΕΚ έγινε μια σύσκεψη. Θέμα της ο πανηγυρικός εορτασμός των Χριστουγέννων. (Σιγά τα ωά)
Ο τότε διευθυντής της έριξε για άλλη μια χρονιά την μεγάλη του πρόταση στο τραπέζι. Ο πρόεδρος της ΔΑΝΕΚ την επικροτούσε.
«Έχουμε 8 σπιτάκια. Τα αγοράσαμε πέρισυ και τα βάλαμε στη πλατεία για τα Χριστούγεννα. Όμως δεν ήταν καλά στημένα. Φέτος θα τα ξαναστήσουμε και θέλουμε επαγγελματίες να έρθουν να πουλάνε τα προϊόντα τους.»
Ο τότε εκπρόσωπος του Εμπορικού Συλλόγου του εξήγησε ότι δεν μπορεί ένας έμπορος να φύγει από το μαγαζί του που είναι 100 μ. μακριά από τη πλατεία και να πάει στο μικρό σπιτάκι της πλατείας να πουλήσει τα εμπορεύματά του. Πέρα από τις φορολογικές διαδικασίες, έκδοσης αποδείξεων κλπ.
Τα σπιτάκια στήθηκαν, τα μπιχλιμπίδια απλώθηκαν και το παζάρι έτοιμο! Ένα παζάρι σε όλο του το… μεγαλείο. Ντυμένο με Χριστουγεννιάτικα τραγούδια.Μια κασέτα που έλεγε τα ίδια και τα ίδια εκείνα βαρετά τραγουδάκια. Έβαλαν και το καρουζέλ. Έβαλαν και τα παπάκια στο νερό. Και γέμισαν ευτυχία όλοι.

Τα χρόνια πέρασαν, η ΔΑΝΕΚ έγινε ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ, άλλαξε και ο πρόεδρός της, άλλαξε και ο διευθυντής της.
Τα σπιτάκια όμως δεν άλλαξαν… Υπάρχουν! Σταθερά οκτώ σπιτάκια έτοιμα να γίνουν ντεκόρ. Και πρέπει να τα αξιοποιούμε κάθε χρόνο. Να στήνουμε το ίδιο σκηνικό. Να ψάχνουμε επαγγελματίες που θα τα γεμίσουν.
Τώρα στην σύσκεψη παραβρίσκονται και ο Δήμαρχος αλλά και η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού. Σοβάρεψε η σύνθεσή της. Το θέμα της σύσκεψης ίδιο. Οι ιδέες δεν άλλαξαν. Τι θα κάνουμε με εκείνα τα οκτώ σπιτάκια.
Όλοι ετοιμάζονται να καμαρώσουν. Να βγάλουν και τις απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες τους.
Μόνο που όταν τις ξαναδούν θα διαπιστώσουν πως το ντεκόρ πίσω τους θα είναι ίδιο. Όπως τα παιδάκια της εποχής εκείνης με τον Αι Βασίλη. Κάθε χρόνο φωτογραφίες με το ίδιο σκηνικό. Η μόνη διαφορά στις φωτογραφίες θα είναι η καμπούρα που απόκτησαν από τα χρόνια που έβαλαν στη πλάτη τους.
Χρόνια που άφησαν ρυτίδες αλλά δεν έδωσαν καινούργιες ιδέες.

Καλημέρα σας.