Ακτήμονες τσιφλικάδες

Χαμογελαστοί άρχοντες του χθες. Τους ψηφίζαμε με δημοκρατική συνείδηση να εκπροσωπήσουν το λαό στη Βουλή. Και αυτοί μοίραζαν απλόχερα διορισμούς στο δημόσιο. Και όταν δεν υπήρχαν πάγιες θέσεις να βολέψουν ψηφοφόρους, δημιουργούσαν προσωποπαγείς θέσεις και τους… έβαζαν. Αρκεί να τους έβαζαν. Παλιά μου τέχνη κόσκινο. Εμείς πληρώναμε.

Ντελικάτοι και ευθυτενείς του χθες ακόμη και όταν αποτύγχαναν στις εκλογικές αναμετρήσεις τρύπωναν οι ίδιοι σε θέσεις γυαλιστερές και καλοπληρωμένες. Πληθώρα του είδους. Διοικητές Οργανισμών, Τραπεζών, Συμβουλίων και βάλε.

Μόλις σε έβλεπαν από μακριά περίμεναν να τους χαιρετήσεις. Και η καλημέρα τους έμοιαζε με χαΐρι. Ευγενική τους προσφορά η καλοσυνάτη ματιά τους. Υποχρέωσή σου να τους κοιτάς κατάματα πριν τους χαιρετήσεις. Άρχοντες με τα όλα τους. Τους εξέλεξε ο λαός, άρα τους χρωστάει ο λαός. Την ευμάρεια και το άπλετο αρχοντιλίκι τους. Καταδίκασαν με τις αποφάσεις τους ένα κράτος να εισάγει το 70% των αναγκών του. Ακόμη και το φαγητό μας φτάσαμε να εισάγουμε, αφού απαξίωσαν κάθε παραγωγική δραστηριότητα. Τώρα ζητάνε και τα ρέστα.

Ήταν και οι άλλοι. Οι εργατοπατέρες. Εκλεγμένα εξαπτέρυγα και αυτοί. Δημιουργήματα των πρώτων. Τον Πατέρων μας. Αλίμονο. Με τη βούλα της Δημοκρατίας όλα γίνονται Και άντε να κουνήσεις τον εκλεγμένο. Φίδι που σ’έφαγε. Όταν ο Μητσοτάκης είπε να πουλήσει ένα μικρό μέρος των μετοχών του ΟΤΕ ξεσηκώθηκε το σύμπαν. «Πωλείται» έλεγαν τα παλικάρια του ΟΤΕ ειρωνικά. Θα έχαναν τα προνόμια. Ποιος έχασε τότε; Ο αποστάτης καλέ. Που έκανε τέτοιες κακές σκέψεις!!!

Σαν γνήσιοι εργατοπατέρες τα είχαν πάντα καλά με όποιον κυβερνούσε. Άρχοντες χωρίς τσιφλίκι. Άκουγαν για διαγωνισμούς προσλήψεων και άλλαζαν συζήτηση. Στην εύκρατη αλαζονεία της εξουσίας που ζούσαν, όταν τους μιλούσες για άξιους αυτοί κοίταζαν τον εαυτό τους. Δεν υπήρχε δεύτερος σε αξιοσύνη. Μόνιμο αντικατοπτρισμό είχαν πάθει. Διόριζαν όσους τους έστελναν τα αφεντικά τους και μετά, σειρά είχαν τα παιδιά τους. Ολόκληρες οικογένειες τακτοποιήθηκαν τα τελευταία 30 χρόνια μέσα στην ΕΡΤ, την Ολυμπιακή, τον ΟΣΕ, τη ΔΕΗ, τον ΟΠΑΠ και βάλε. Ποιος τολμούσε να αγγίξει ΕΡΤ ή Ολυμπιακή; Το συνδικαλησταριό ετοιμοπόλεμο! Με σύμμαχους τους προοδευτικούς της Αριστεράς. Ναι αυτούς που σήμερα το παίζουν αθώα περιστέρια. Πέρασε και η ΕΡΤ στον «στενό δημόσιο τομέα» και δε θα μπορέσουν να διορίσουν και τα εγγόνια τους. Μαύρη θλίψη βιώνουν.

Και σήμερα μέσα στον οικονομικό ορυμαγδό που μας κυκλώνει, έρχονται οι τέως εθνοπατέρες με τις διπλές τριπλές και βάλε συντάξεις τους, να ζητήσουν αναδρομικά από τη Βουλή! Κάτι σαν τα δεδουλευμένα τους. 

Και σήμερα που πρέπει να αρχίσει το ξήλωμα της κάλτσας, έχεις απέναντι σου, τους ετοιμοπόλεμους των εργαζομένων, με νύχια αλά Φρέντι Κρούγκερ.

Γιγαντώθηκαν με νόμους, ρίζωσαν κακοπροαίρετα και άντε τώρα να τους μαζέψεις. Δυο δυνατές κατηγορίες της κοινωνίας μας που δε μαζεύονται. Ακτήμονες τσιφλικάδες στο σβέρκο μας. Πέτρες αυτοί. Αβγό εσύ. Ή η πέτρα χτυπήσει στο αβγό ή το αβγό στη πέτρα… το αβγό σπάζει. Νόμος της φύσης. Ετοιμάσου να σε κάνουν ομελέτα.

Καλημέρα σας.